(ต้นฉบับปี 2556)
วันนี้มาพูดเรื่องสุขภาพของคนเล่นเกมอย่างพวกเรากันบ้างนะ
เนื่องจากขณะที่กำลังเขียนคอลัมน์อยู่ตอนนี้ ผมป่วยเป็นโรคนิ้วล็อค กับเอ็นข้อมืออักเสบ จะว่าไปมันก็เป็นโรคของคนที่วันๆ ต้องขลุกอยู่กับหน้าคอมอยู่แล้ว จะเกิดสะสมอาการจนอักเสบขึ้นมาจริงๆ มันก็ไม่แปลก
แต่ที่เซ็งก็คือ พอเพื่อนๆ รู้ว่าเอ็นข้อมืออักเสบ เสือกคิดไปว่าผมหักโหมกับน้องโรล่า ทาคิซาว่า มากเกินไป ซึ่งไม่จริง
ต้องเป็นอิเมริ อิจิโนเสะ ต่างหาก....
จะบ้าเหรอ ป่วยจากทำงานว้อย!! ไม่ใช่ทำร้ายตัวเอง
ซึ่งสาเหตุของอาการอักเสบ หมอสันนิษฐานว่าเกิดจากการจัดวางองค์ประกอบโต๊ะคอมพิวเตอร์ที่ไม่ถูกสัดส่วน ที่ถูกสัดส่วนจริงๆ ทั้งเม้าส์และคีย์บอร์ดต้องอยู่ขนานกับข้อศอก และต้องอยู่ในระยะที่ไม่ต้องเอื้อมมือไปข้างหน้าจนเกินไป
ซึ่งโต๊ะผมนี่จัดได้ถูกต้องครับ แต่วิธีจับเม้าส์ผมเสือกผิด
การจับเม้าส์ที่ถูกต้อง ต้องใช้กาวดักนะครับ ป๊าดดด..... ป่วยแล้วยังตลกได้อีก เก่งจุงเบยผู้ชายคนนี้ เข้าเรื่องเหอะ การจับที่ถูกต้อง ต้องไม่ใช่การจับครับ แค่เอามือไปวางไว้เฉยๆ นิ้วชี้วางที่ปุ่มคลิกซ้าย นิ้วกลางไว้ปุ่มคลิก นิ้วที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นธรรมชาติ และเวลาขยับเม้าส์ให้ใช้วิธีกดเล็กน้อยแล้วลากมือ ไม่ใช่จับบีบแล้วลาก
พวกที่ชอบบีบเม้าส์บ่อยๆ ใส่อารมณ์มากๆ เวลาเล่นเกม สักวันจะป่วยแบบผมนี่แหละครับ เพราะมันจะทำให้เส้นประสาทข้อมือต้องเกร็งโดยใช่เหตุ
ถ้ารู้ตอนนี้รีบปรับพฤติกรรมด่วนเลยครับ เตือนด้วยความหวังดี ชายไทยใช้ข้อมือหักโหมอยู่แล้วครับ ตั้งแต่ทำงาน ยันก่อนนอน...... อืม ผมหมายถึงแปรงฟัน
แต่จะว่าไปนะครับ ไอ้การจัดวางเครื่องเกมเครื่องคอมเนี่ย จะมีเกรียนสักกี่คนที่ใส่ใจ แปลกนะตั้งแต่เล็กจนโตเวลาซื้อเครื่องเกมมา ขอให้มีที่วางได้ก็พอ แทบจะไม่สนเลยว่าเวลานั่งจะเสียบุคลิกมั้ย จะปวดหลังมั้ย
ผมนี่สัมผัสมาแล้วตั้งแต่จนสัสๆ ยันรวยสุดๆ รู้เลยว่าเรื่องการจัดวางนี่มันทำให้เกิดความแตกต่างจริงๆ ก็เพิ่งมาสังเกตตอนโตนี่แหละ
ลองนึกย้อนไปนะครับ ลองนึกย้อนไปในวัยเด็ก
เริ่มจากสามัญสุดๆ คือวางที่พื้น ทุกอย่างวางอยู่ที่พื้นหมดเลย ทีวี เครื่อง ไอ้คนเล่นด้วย เป็นการจัดวางแบบเท่าเทียมและเสมอภาคกันอย่างที่สุด ข้อดีของมันคือฟรีสไตล์ ไม่มีการบังคับท่านั่ง จะเหยียดจะยอง จะนอนเลยก็ได้ ตะแคงกับหมอนสามเหลี่ยมก็สวยงาม แลดูอนุรักษ์ความเป็นไทย จะห้ามแค่อย่างเดียวคือยืน ยืนปั๊บยกเครื่องลอยฟ้าเลย พังกันพอดี
ซึ่งตัวผมเองก็ผ่านมาแล้ว ขอบอกว่าท่าที่นั่งสบายที่สุดคือนั่งยกเข่า เพราะเมื่อยน้อยสุด แถมไม่ปวดหลังด้วย เอามือวางบนเข่าแทนโต๊ะได้เลย ใครนั่งพื้นเล่นบ่อยๆ ลองเอาไปใช้ดูได้
อย่าคิดว่านอนเล่นจะสบาย ขอบอกเลยว่านั่นน่ะท่าปวดหลังตัวดีเลย
ถัดมาเป็นลำดับ การจัดวางแบบต่อไป ตัวยังอยู่ที่พื้น แต่เครื่องและทีวีอยู่บนชั้นวางทีวี หรือโต๊ะเล็ก อันนี้อารมณ์การเล่นยังเหมือนเดิม แต่ภาพพจน์ดูมีการศึกษาขึ้นมาหน่อย ไอ้วางพื้นหมดเลยนี่ก็สถุลย์เกินไป กิจกรรมที่เหมาะสำหรับวางพื้นที่สุดขอให้เป็นแค่เล่นไพ่ก็พอ
ข้อดีที่เพิ่มมาข้อเดียวของมันก็คือ ยืนเล่นได้ สำหรับพวกแอคเยอะ เพราะเครื่องไม่ลอย แต่ถ้าเยอะมากก็กระชากหล่นมาได้ง่ายๆ เหมือนกัน ถ้าเพื่อนคนไหนทำ แนะนำให้เจ้าของเครื่องตบด้วยสันจอยเบาๆ พอหัวแตก เป็นการสั่งสอนเบื้องต้น หรือตบจนกว่าจะหายแอคขาดได้ตามอัธยาศัย
ถัดมาอีก การจัดวางแบบนี้ถือเป็นของหาดูยากนะครับ สมัยนี้ไม่มีแน่นอน มันคือการนั่งเก้าอี้ซักผ้าเล่นเกมกัน ผมไปเจอที่ต่างจังหวัด เล่นกันในครัวเลย ทีวีเครื่องเกมวางบนชั้นวางกับข้าว ชั้นถัดมานี่ยังเป็นหอมแดง กระเทียม กะปิพริกแกงอยู่เลย เขร้.....คลาสสิคชิบหาย
ซึ่งวิธีเก็บรักษาเครื่องเกมนี่ง่ายๆ เลยครับ เอาฝาชีครอบ ครอบไปพร้อมๆ กับน้ำพริกกะปิเลย ถือเป็นผลพลอยได้ร่วมกันไป ส่วนพวกตลับเกม แผ่นเกมก็ลงตะกร้าพริกไป ก็ไม่มีอะไรจะพูดมากมายครับ นอกจากถือเป็นบุญตาจริงๆ ที่ได้เห็น
ต่อมา อันนี้ถือว่าเป็นการจัดวางแบบมาตรฐาน ที่ใช้กันทุกบ้านและทุกร้านเกม นั่นคือโต๊ะหนึ่งตัวครับ เก้าอี้อีก 2 ตัว จะเป็นเก้าอี้กลม หรือเก้าอี้พลาสติกอะไรก็ว่าไป
ที่ผมบอกว่าแบบมาตรฐาน ก็เพราะว่า....... เพราะว่า มันก็ควรจะเป็นแบบนั้นแหละครับ อืม ตอบซะง่ายเลย ก็ไม่รู้จะเอาเหตุผลวิชาการอะไรมาอ้างอิง
เอางี้ ถามว่าถ้าคุณเปิดร้านเกม คุณจะให้ลูกค้านั่งพื้นมั้ย เห็นมั้ยครับว่าไม่ได้ นั่งพื้นจะคลาสสิคไปไหน ใช้คำว่าคลาสสิคเรี่ยราดตลอด
เอาเป็นว่าการจัดวางแบบนี้ได้ภาพพจน์ที่ดีครับ ถึงแม้ว่าระหว่างเล่นจะมียกขา กระชากจอย ลุกขึ้นกระโดดโลดเต้น หรือต่อยกันบ้างก็ตาม เพราะมันเป็น..... มาตรฐานครับ จบ
โอเค มาถึงไฮโซสไตล์กันบ้าง มันจะคล้ายๆ แบบเมื่อกี้นะครับ แต่จะเก้าอี้นี่แบบ โซฟามาเลย นุ่มสบาย เหมือนหลังถูกดูดลงไปติดกับเบาะ ผ่อนคลายสบายชิบหาย ฮะฮ่า เราพร้อมที่จะเล่นได้ทั้งวันทั้งคืน
อย่าแปลกใจ ถ้าร้านเกมแบบนี้จะมีแพคเกจเหมาจ่ายทั้งวัน เพราะมันพร้อมจะโดนสะกดจิตให้เล่นติดลมได้เป็นวันจริงๆ บางคนนอนมันตรงนั้นเลยก็มี ตื่นมาหาอะไรกิน แล้วก็เล่นต่อ
ส่วนตัวผมเองเคยสัมผัสในบ้านคนรวยมาแล้ว เครื่องเกมวางโต๊ะรับแขก รอบๆ นี่โซฟากับอาร์มแชร์ทั้งนั้น นุ่มมาก ทิ้งตัวลงไปยวบอ่ะ เฮ้ย มันคนละฟีลกับนั่งกอดเข่าเล่นที่บ้านเลย มันดูมีชาติตระกูลมาก นั่งยาว นั่งนานกันแบบไม่เกรงใจเจ้าของบ้านเลย
การได้ผ่อนคลายทั้งตัวแล้วเล่นเกมไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อยนี่มันเป็นอะไรที่ฟินมากๆ ครับ หิวก็ไม่หิวด้วยนะ หน้าท้องมันพับลงไปเลย อืม ตอนนั้นให้เล่นจนเป็นง่อยก็ยอม
ซึ่งความไฮโซสไตล์นี้นะ ถัดมาอีกมันก็ยังไม่จบไม่สิ้น ผมนึกว่ามันจะหยุดแค่โซฟาสุดนุ่ม ที่ไหนได้ ตั้งแต่เกมออนไลน์เริ่มยึดครองโลก เราก็ได้เจอกับเก้าอี้โซฟาแบบปรับเอนได้!!!
นี่มัน!! นี่มัน!!! สุดยอดเก้าอี้เล่นเกมชัดๆ!!!!!
ถ้าโซฟาทำให้เล่นทั้งวันได้ ไอ้เก้าอี้แบบปรับนอนได้ก็คงอยู่ได้เป็นอาทิตย์อ่ะ ไม่ต้องกลับบ้านกลับช่องกันแล้ว เออ แปลกนะ แล้วช่วงนั้นคนก็เล่นเกมหักโหมจริงๆ สงสัยอุปกรณ์มันเป็นใจด้วยแหละ
แต่ถามว่าเกมผิดมั้ย อืม..... เกมผิดตลอด ช่างคลาสสิกจริงๆ คำนี้
ผมว่ามีไม่กี่คนหรอกครับ ที่จะใส่ใจกับเรื่ององค์ประกอบการจัดวางเครื่องเกม โต๊ะวางเครื่องเกม เก้าอี้นั่ง ขนาดผมเองเล่นจนปวดหลัง ปวดแขนก็ยังไม่เคยเอ่ะใจนึกถึงตรงนี้เลย
แต่ก็เพราะพวกเราส่วนใหญ่ปล่อยเลยตามเลยกันนี่แหละ ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่กันถึงบอกว่า พวกติดเกมจะบุคลิกไม่ค่อยดี นั่งตัวไม่ตรงบ้าง หลังค่อม ชอบยื่นหน้าไปหาจอ คอเอียง อะไรพวกนี้ ถามว่าเราแคร์มั้ย ก็ไม่แคร์อีกน่ะแหละ ตัวละครในจอตูเทพเป็นพอ
อะไรปรับได้ก็ปรับดีกว่าครับ เพราะเรื่องบางเรื่อง เราก็ควรใส่ใจบ้างจริงๆ ยิ่งโตแล้วยิ่งต้องใส่ใจเลย เรื่องสุขภาพไม่มีเหตุผลอะไรที่จะมองว่าไม่สำคัญ
ถ้าเตือนแล้วไม่เชื่อ ดูผมเป็นตัวอย่างนี่ ตอนนี้พิมพ์ไปเกร็งมือชาไป ทรมานชิบหาย....... ถ้าหายแล้วคิดว่าคงเข็ดไปอีกนาน
