วันพฤหัสบดีที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ตอบจดหมายกับนายปันยา EP03




Q หวัดดีคับพี่ปันยา วันนี้ผมมีเรื่องสะเทือนขวัญมาเล่าให้ฟังครับพี่ ขอบอกว่าน่ากลัวมาก นี่ยังขนลุกอยู่เลย

เปลี่ยนใจไม่เล่าแล้วพี่ ผมกลัวพี่นอนไม่หลับ แค่นี้นะ บาย

A อะไรของแกวะเนี่ย!!


หนุ่ม นิรนาม









Q หวัดดีอีกครั้งครับพี่ปันยา ผมเปลี่ยนใจแล้วพี่ ผมอยากให้เป็นอุทาหรณ์กับเด็กเล่นแรคทุกคน 

ผมรู้พี่ปันยาเป็นคนเข้มแข็ง น่าจะฟังเรื่องของผมได้

A เอ่อ….ใช่คนเดียวกับฉบับข้างบนรึเปล่าครับเนี่ย เปลี่ยนใจกลับมาเล่าแล้วเหรอ….


Q คือผมไปร้านเกมแห่งนึงมาครับพี่ อยู่ตรงแยกเกษตร ชื่อย่อA ข้างๆมีร้านขายชาไข่มุก ถัดไปอีกขายไส้กรอกอีสาน ถัดไปอีกเป็นป้อมตำรวจ ถัดไปอีก

A น้องครับ เข้าเรื่องเลยก็ดีครับ อย่าน้ำเยอะ


Q โทษครับพี่ มันตื่นเต้น  เข้าเรื่องเลยนะครับ

วันนั้นผมก็เข้าไปเล่นเกมตามปกติครับพี่ ผมเล่นไนท์ แล้วบังเอิญวันนั้นผมไปเจอพรีสสาวคนนึงครับพี่ น่ารักมาก ผมสีฟ้า หน้างุงิ

ชื่อ พรีสน่ารักครับ  เค้ามาชวนผมตี้กันครับ  พี่ปันยา ผมเพิ่งรู้วันนั้นเองครับพี่ ว่าคำว่ารักสะกดยังไง

A อุแห..ะ แค่..ก  แค่ก ขา…..ก ตุ๊ยย  อะ..เอ่อ..พี่ว่าน้องอินมากไปรึเปล่าครับเนี่ย นี่มันแค่เกมนะครับ


Q ไม่ครับพี่ วันนั้นผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่แค่เกมแล้ว ผมชอบเค้าจริงๆ วันนั้นเราแชกันไปเกือบ ช..ครับพี่ แล้วบังเอิญผมปวดฉี่  ก็เลยบอกเค้าว่า 

เดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ  รอแปปนึง เดี๋ยวมาแชกันต่อ

แล้วผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำชั้น ครับพี่  ระหว่างทาง ผมก็เห็นสิ่งที่ไม่คาดฝันขึ้นครับพี่ ผมเห็นพรีสคนนั้นครับพี่ เค้าเล่นอยู่ร้านเดียวกับผมตะ แต่ว่า

A อ้าว….ไม่ดีเหรอน้อง จะได้ถือโอกาสจีบ แล้วก็แนะนำตัวไปด้วยเลย


Q ไอ้ผมมันก็อยากจะทำอย่างนั้นอยู่หรอกครับพี่ แต่ว่า….ธ  เธอ  เป็นผู้ชาย..!! ครับพี่ 

ผิวคล้ำ หน้าช่างกล ไว้หนวด เจาะคิ้ว ระเบิดหูเสียบท่อแปป แถมยังสักรูปโดราเอมอนไว้ที่ต้นแขนด้วย เค้ากะลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ เอาขาฟาดโต๊ะด้วยนะครับพี่ แถมยังบ่นแบบหงุดหงิดด้วย

ไอ้ไนท์นั่นเมื่อไหร่จะเยี่ยวเสร็จซะทีวะ จะได้มาแชกันต่อ เสียเวลาทำมาหากิน เดี๋ยวจะได้ไปดักตีไอ้พวกเทคนิคโพลิ่งอีก 

ผะผม ช็อคอย่างแรงเลยครับพี่ ผมไม่รู้ทำไง ก….ก็เลยวิ่งหนีออกไปจากร้านเลยครับพี่  กลับไปร้องไห้ที่บ้าน นอนก็นอนไม่หลับครับพี่  ภาพมันติดตา สยองมากเลยครับพี่ 

ตอนที่เขียนจดหมายมือยังสั่นหงึๆอยู่เลยอูยส ขนลุก

A สมน้ำหน้า....
หนุ่ม นิรนามครั้งที่2











Q พี่ปันยาคะ หนูมีปัญหาอะไรเอ่ยมาทายค่ะพี่…. อะไรเอ่ย ไม่มีสี่ตีนเดินมา แต่หลังคามุงกระเบื้อง

เกาะเต่ามั้ง

Q พี่ปันยาเก่งจัง ตบมือให้.. แปะ แปะ

A  ถูกเหรอ?
น้องใบเฟริน เดินดุ่ยๆ 

วันพุธที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน เกมผิดตัลหลอด2

(ต้นฉบับปี 2556)



ว่าจะไม่กลับมาเขียนถึงแล้วนะ.... แต่มันไม่ไหวแร้ว  มันไม่ไหวแร้วววว 


มันเหลืออดจริงๆ ทนไม่ไหว  น้อยใจในชะตาเวร ชะตากรรม ของคนที่เล่นเกมไม่ได้จริงๆ  นักข่าวครับ คนเล่นเกมอย่างพวกผมไปขี้ใส่ตู้กับข้าวบ้านพวกคุณรึไง ทำไมต้องทำร้ายกันขนาดนี้


เรื่องบางเรื่องดูแล้วมันก็ไม่น่าจะโยงกันได้ พวกคุณก็ผูกเรื่องให้พวกผมซวยกันจนได้ซะยังงั้น 


โดยเฉพาะไอ้ข่าวนัดดวลกันที่สวนลุมเนี่ย โคตรฝังใจ จะย้อนกลับมาเขียนถึงตอนนี้สักหน่อยคิดว่าคงไม่สาย


ตอนแรกเห็นคลิปข่าวมันไม่น่าจะมีอะไรใช่มั้ย  มีคนแต่งตัวเหมือนคอสเพลย์ เอาอาวุธมาเล่นลิเกสู้กัน เกมเมอร์ยังไงก็รอด  พวกการ์ตูนญี่ปุ่น กับคอสเพลย์อ่ะ มึงโดนแน่ๆ เตรียมตัวต้มมาม่า รอเป็นประเด็นได้เลย แต่งตัวกันแบบนี้ โชว์วิทยายุทธแบบนี้ ยังไงก็ไม่รอด ปรากฏว่าวันรุ่งขึ้น พาดหัวมาเลย 


“โชว์เกรียนว่อนเน็ต!!! โจ๋คลั่งเกม!!! นัดดวลคาสวนลุม!!!” 


อ้าวไอ้เหี้ยยยย  ไอ้ห่ารากกกกกก เฮ้ยยย ทำไมมันกลายเป็นคลั่งเกมวะ!!!! โอ้โห  เจ็ดเข้แล้วนี่แม่งมีครบเลย  ทั้งเกรียนทั้งเกม!!! ยกโคตรเหง้าทั้งสายมาเลย 

                                                                                                            (ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต)


อีกแล้วใช่ไหม  ทำไมวะ  ทำไมเจอคนเมาฆ่ากันแทงกันดับ ตายอนาถคาตลาด ไม่โทษว่ามันคลั่งลำยอง ทองเนื้อเก้าบ้าง


คนเขียนข่าวตอนเด็กๆ แม่งต้องมีปม  ถูกพ่อเลี้ยงยัดจอยสติ๊กเข้าที่รูตูดแน่ๆ โตขึ้นมามันเลยเข้าสำนักข่าวเพื่อล้างแค้นในวัยเด็ก 


เรื่องของเรื่องจริงๆ นะครับ คือไอ้พวกที่ไปนัดดวลลิเกกันเนี่ย เป็นพวกเล่นศิลปะการต่อสู้ ฮูลาล่า ฮูตาลาลา ฮูฒันร่า ธัญบูร่า ธัญบุรี อะไรนี่แหละ (โปรยเยอะๆ เผื่อฮาสักชื่อ) แล้วมันไปท้าทายเค้าไว้ในจอ แล้วก็ออกมาสู้กันนอกจอ ประมาณนี้แหละ ไม่อยากเล่าละเอียดมาก ไม่ได้สนิทกับพวกมัน อารมณ์คล้ายๆ เกรียนท้าต่อยกันตามร้านเกมน่ะแหละ


แต่เกรียนอย่างเราไม่เล่นลิเกโว้ย มันตลก!!! พวกมันนี่จัดเต็มเลย เลือดตกยางออก ไงล่ะ สมน้ำหน้า ทุกวันนี้ก็กรรมก็เลยตามสนองพวกมันไปแล้วนะครับ ปรับคนละ 200 แถมยังได้ไปออกรายการเคเบิ้ลช่อง 8 อีก


อืม..... ไหนวะเวรกรรม  ไหนบอกมีอยู่จริง ตอนนี้ไปพักร้อนที่ไหน  ทำไมไม่ออกมาทำงาน


แต่ก็เข้าใจนะว่า วูบแรกถ้าใครเห็นก็จะคิดว่า เฮ้ย แต่งตัวยังเงี้ย บ้าการ์ตูนแน่ๆ สู้กันแบบนี้ เลียนแบบเกมแน่ๆ


แต่นี่นักข่าวเว้ย...... อาชีพนักข่าวจะเอาความรู้สึกวูบแรกมาเขียนไม่ได้นะ  ข้อมูลน่ะหาหน่อยไอ้สัส  


แล้วทำไมมันต้องมีคำว่าเกรียนด้วย กระทบคอลัมน์ผมเต็มๆ ผมไม่เคยบอกให้ใครไปทำเรื่องน่าอับอายขนาดนั้น แค่ให้อ่านหนังสือเกมในที่สาธารณะ ยังแทบจะสอนให้มันนั่งพับเพียบอ่านเลย เกรียนเทพอย่างพวกเราไม่ออกพบประชาชนพร่ำเพรื่อนะครัช 


เหมือนนักข่าวมันรู้งานนะ นี่ก็ไม่ใช่ข่าวแรก ไอ้ก่อนหน้านั้นไม่รู้อีกเท่าไหร่ เด็กไปรังแกเต่า ก็หาว่าเลียนแบบเกมมาริโอ้ เด็กเอาปืนมายิงกัน ก็บอกว่าคลั่งเกมสงคราม เด็กวิ่งไปชนโน่นชนนี่ ก็บอกเลียนแบบแองกรี้เบิร์ด เด็กไปขุดดินทำลายบ้านก็บอกเลียนแบบมายคาร์ฟ ไปข่มขืนเค้าก็บอกว่าเพราะมันเล่นเกมโป๊ ไปแข่งรถก็โทษเกมได้ อะไรอีก อะไรนะ ไทยได้แชมป์แรคนาร็อค 2013 เฮ้ย..... อี๋... แหวะ มาได้แชมป์อะไรตอนนี้ คลื่นไส้ จะอ้วก


เรื่องดีๆ แบบนี้นักข่าวไม่เอาเว้ย เขียนแล้วผื่นจะขึ้น ผิดจรรยาบรรณ นักข่าวคุณภาพต้องเขียนโทษเกมเท่านั้น 


ถ้าเขาถามกลับว่าไม่โทษเกมแล้วจะให้โทษอะไร มันก็วนๆ ไม่กี่เรื่องน่ะแหละ เกม การ์ตูน คอสเพลย์ การ์ตูน เกม คอสเพลย์...... มันไม่โทษละครกันหรอกครับไอ้พวกนี้ ขาใหญ่เขาเยอะ ผู้มีอิทธิพลมันสูง บันเทิงกับสื่อนี่ เกื้อกูลกันหวานชื่น รักกันปานจะฉีกรูตูดดมอยู่แล้ว โบ้ยแต่เกมนี่แหละ


อารมณ์โทษเกม ผมว่ามันเหมือนคนหาเรื่องเด็กอ่ะ พวกเราอ่ะเป็นเด็ก มันรู้ว่าเต็มที่ก็ทำได้แค่โวยวายให้ข่าวมันดังกว่าเดิม ช่วยกันแชร์ช่วยกันบอกต่อด้วยซ้ำ เหมือนหลอกให้เราโปรโมททางอ้อมอีกต่อนึง


เด็กต่อให้โกรธสุดๆ ใช้สกิลพลังเลเวล 10 ต่อยคนใหญ่สุดแรงเกิดก็ไม่เจ็บ คนที่เจ็บดันเป็นเด็กซะเอง 


ถามว่าถ้าพวกเราชาวเกมเมอร์เสียเปรียบแบบนี้ เราจะมีทางออกให้กับเรื่องนี้ไหม มันมีทางแก้ไขที่เป็นรูปธรรมได้ไหมผมไปลองคิดๆ ปรึกษามิตรสหายดู ผมว่ามันมีนะ วิธีนี้เลย กำลังมาแรง 


ก่อม็อบแม่งเลย!!! 


นึกออกอยู่ทางเดียวอ่ะ ก็ไม่รู้อ่ะ เห็นคนอื่นทำแล้วอยากทำมั่งอ่ะ ได้พูดประกาศชัยชนะด้วย เหมือนตีป้อมเค้าได้ อุดมการณ์เราก็มี บางคนได้ออกไปซ้อมเดินขบวน ซ้อมกลยุทธเดินม็อบมาแล้ว เชี่ยวแน่นอน


แกนนำก็นี่เลย  บัวขาว!! แห่งคิงส์ออฟไฟท์เตอร์ ใช้ความเป็นพรีเซนเตอร์ให้เป็นประโยชน์ ใส่เกงมวยหน้าขบวน รวมพลังคนเล่นเกมมาเลย ออกมาจากบ้าน จากร้านเกมกัน ทั้งประเทศก็ไม่ใช่น้อยๆ ล่ะวะ ได้เป็นหมื่นอ่ะ มา สละเวลากันหน่อย เพื่อภาพพจน์ของคนเล่นเกมทั่วประเทศ  ใส่เสื้อสกรีนมาเลย


“เราคัดค้านการโทษเกมอย่างไม่มีเหตุผล”


ใส่กันให้พร้อมเพรียง นกหวีดก็อย่าให้ขาดปาก เดินเป่าปริ๊ด!! เป่าปริ๊ด!! เป่าปริ๊ด!! 


ยึดพื้นที่เลย เราเป็นม็อบต้องสร้างความเกรงขามหน่อย ต้องสร้างอำนาจ ยึดอะไรดี


ยึดร้านชาไข่มุกแม่งเลย!!! ไงล่ะ ประเทศชาติต้องหยุดนิ่งแน่ ไม่มีพลังไข่มุก น่ากลัวสัสๆ อำนาจก็มีแค่นี้แหละ จะเอาอะไรมาก


หรือจะให้ยึดร้านกาแฟถุงกระดาษ เอาให้มันกดดัน กดดันมั้ยล่ะ ไม่มีกาแฟโบราณกินเชียวนะ รับรองว่าได้ผลแน่ วันรุ่งขึ้นข่าวออกเลย!!! 


“พวกคลั่งเกมคลุ้มคลั่ง!! ชุมนุมก่อม็อบเดือนร้อนสังคม!!! ผู้ใหญ่แนะนำจับประหารให้หมดแผ่นดินน่าจะสูงขึ้น เกมนี่มันผิดจริงอะไรจริงเลยนะครัช....... 


อืม  อาจจะทำสถิติข่าวพาดหัวที่ยาวที่สุดในโลกก็ได้


ปรากฏว่าต่อให้ทำจริงๆ มันก็ไม่ได้ช่วยห่าอะไรเลย อืม หึหึ แล้วผมจะเขียนแนะนำทำเพื่อมะเขือเปาะอะไร 


หรือไม่แนะนำให้ลองแก้ปัญหาแบบมุมกลับดูครับ ถ้าก่อม็อบมันวุ่นวาย เดือนร้อนไป


ลองเปลี่ยนเป็นบวชหมู่เลยมั้ย ปล่อยวางแม่มเลย ทีนี้มันเขียนข่าวด่าพ่อเรายังไงก็ไม่มีใครออกมาโวยวาย นิ่งสงบสยบทุกสิ่ง


ถามว่า... ไอ้พวกข่าวที่พาดหัวโทษเกมทั้งหลายแหล่นี่น่ะ จะมีสักข่าวไหม....  ที่คนทำผิดเป็นเกมเมอร์จริงๆ เป็นคนที่เล่นเกมจริงๆ เห็นพอสืบลงลึกไปทีไร  โอละพ่อทุกที


เกมก็ไม่เกี่ยว คนเล่นเกมก็ไม่ใช่ แล้วมีใครแก้ข่าวพาดหัวให้มั้ย..?? ก็ไม่มี ทิ้งไว้ให้คนเซิร์ทเจอเล่นๆ 


และก็มีความเป็นไปได้สูงอีกครั้ง ที่ฉบับนี้ผมจะทำได้แค่มาบ่นปอดแปดเช่นเคย ทำใจนะครับ บางคนก็ชินจนชาแล้ว ประโยคฮิตของพวกเรา


“เกมนี่มันผิดจริงๆ เลยนะ” 


มาคอยดูกันต่อไปครับว่า จะมีรอบ 3 ต่อหรือเปล่า เขียนบ่นกันให้มันเบื่อตายไปข้างนึงเลยว้อย!! 



วันเสาร์ที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน ฤกษ์เล่นเกม

(ต้นฉบับปี 2556)



             
“ไอ้เด็กคนนี้ เล่นเกมไม่เป็นเวลาจริงๆ”

ประโยคคลาสสิคที่ได้ยินมาเป็นเวลาช้านาน เคยสงสัยกันไหมว่า  ไม่เป็นเวลา ไม่เป็นเวลาของใคร?? เพราะทุกครั้งที่เราเล่น ก็เป็นเวลาของเรา ระหว่างที่กำลังลั้นลา  ทุกครั้งผู้ใหญ่ก็เปิดประตูเข้ามาแอปแสตรกใส่ทันทีว่า เล่นไม่เป็นเวลา......  ทุกที อะไรของพวกคู้นนนนน

เอาจริงๆ เลยนะ  จะใช้ให้ทำอะไรก็บอกมา  อยากให้ทำอะไรก็ว่าไปเลยดีกว่า อย่ามาอ้อมโลก ไม่ต้องมาบอกว่าเล่นไม่เป็นเวลาอะไร  เห็นมั้ย  พอพูดเรื่องเวลาแล้วมันคิด!!!!  มันไม่เป็นเวลาตรงไหน ก็นี่แหละเวลาเล่นเกมของโผ้มมม

คุณจะมาเอาเรื่องเวลาอะไรกับคนติดเกมครับ แค่ตื่นนอนมามันก็เป็นเวลาเล่นเกมแล้ว!!! 



7.00 น.

เคยเปรียบเทียบมั้ย เวลาเราตื่นไปเรียน หรือไปทำงาน หลังมันจะหนึบที่นอนมาก นาฬิกาปลุกน่ะตั้งให้เสียงดังพอเป็นพิธีขำๆ เท่านั้น ประสิทธิภาพไม่มีเลย เลื่อนปลุกไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็สะดุ้งตื่นด้วยสัญชาติญาณ 

แต่พอเป็นวันหยุด ตื่นเช้าได้อย่างไม่มีเหตุผล ไม่มีสะลึมสะลือ สิ่งแรกที่ทำคือเช็คมือถือว่ามีแจ้งเตือนอะไรบ้าง จากนั้นก็กดเล่นโน่นเล่นนี่พอเป็นการวอร์ม จากนั้นก็เปิดคอม เริ่มเล่นเกมแต่เช้าอย่างสดใส บางคนเทพกว่านั้น เดินมึนๆ ไปที่คอมหรือเครื่องเกมเลยก็มี เล่นไปแบบมึนๆ ไม่ไหวก็กลับมานอนต่อ 

อ้าว...  ข้าวเช้ามันคืออะไร??? มันต้องกินด้วยเหรอ?? 



10.00 น.

ว่ากันว่า นี่คือเวลาที่สดชื่นที่สุด ตื่นตัวที่สุด อะเลิร์ทที่สุด ถ้าเป็นในแง่ของการเล่นเกมมันจะเป็นช่วงที่คุณมั่นใจที่สุด!!! เวลานี้แนะนำให้ไปร้านเกม จงใช้ความตื่นตัวให้เป็นประโยชน์ ออนไลน์กับใครก็เท่ากับชนะไปครึ่งตัวแล้ว อย่าเอาไปทำงาน หรือเอาไปเรียนเลยครับ บ่องตงว่าเสียของ เว้นแต่ว่าเล่นจนใกล้จะหมดสิทธิ์สอบแล้ว แนะนำให้กลับไปเรียนเถอะ เดี๋ยวจะโดนทางบ้านล่ามโซ่เปล่าๆ



12.00 น.

เที่ยงตรงเป็นเวลาทานข้าว แต่มันก็เป็นเวลาเล่นเกมด้วยเหมือนกัน 

มีใครรู้สึกฟินแบบแปลกๆ บ้างเวลานั่งกินข้าวไปด้วยเล่นเกมไปด้วย การมีจานข้าว กับแก้วน้ำอยู่หน้าคอม มันเป็นคอมโพสที่สวยงามแปลกๆ และส่วนใหญ่ไอ้ประโยคเล่นเกมไม่เป็นเวลาเนี่ย มันก็มักจะมาตอนกินข้าวนี่แหละ  ล้านทั้งล้านผู้ใหญ่ไม่ชอบให้เล่นเกมไปกินข้าวไป เพราะงั้นก็อย่าไปกินข้าวครับ เล่นแต่เกมอย่างเดียวก็พอ อ๊ะ ไอ้นี่ 

เดี๋ยว แต่มันแปลกอย่างนะ ทีไอ้พวกเด็กเรียนที่อ่านหนังสือไปกินข้าวไป เขาชื่นชมอ่ะ ไม่เห็นด่าว่าอ่านหนังสือเรียนไม่เป็นเวลาบ้างเลย เกมนี่มันเกิดมาเพื่อผิดจริงๆ 



14.00 น.

บ่องตงเลยครับว่า นี่คือเวลาที่สวยงามที่สุดถ้าคิดจะนัดดวลเกมกับใครสักคน หรือยกโขยงผองเพื่อนไปถล่มร้านเกม 

เพราะอะไร?? เหตุผลแรกคือเวลาบ่าย 2 เนี่ย แม่งร้อนเหี้ยๆ จะให้ไปเตะบอลที่สนามบาสรึไง (ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีสนามบาสไว้เตะบอล และมีโต๊ะปิงปองไว้ลอกการบ้าน) 

และเหตุผลอีกข้อนึงก็คือ มันเป็นเวลาที่สวยงามมาก ถ้าจะเล่นแบบจัดหนัก!!! คิดแบบง่ายๆ เลยว่าเราต้องกลับบ้านตอนเย็น เล่นตอนนี้จะอัดได้เต็มๆ ถึง 3 ชม. เย็นพอดี บางคนอาจไปเตะบอลเพื่อสุขภาพต่อ บางคนอาจมีแถมเป็น 4 ชม.ครึ่ง ออกมา 6 โมงครึ่งกำลังสวย กินข้าวแล้วอ้วกแตกพอดี เพราะตาลายชิบหายเลย

และสุดท้ายไม่ต้องมีเหตุผลอะไรมากมาย ส่วนใหญ่เด็กเลิกเรียนบ่ายก็ประมาณนี้แหละ ยังไงก็ต้องเล่นเกม อยู่ที่จะตามห้างหรือตามร้านเท่านั้นเอง



16.00 น.

ถ้าเป็นภาษาของผมเอง ผมจะนิยามว่า “เวลาเด็กดี” 

คือเป็นเวลาที่เด็กดีเขาเล่นเกมกัน บางคนเพิ่งเลิก บางคนเพิ่งไปทำรายงานมา และนี่คือเวลาผิดหวังของพวกเขา เพราะเปิดประตูร้านเข้าไป แม่งโดนจองเต็มหมดเลย!!! จากไอ้พวกเกรียนที่มาตั้งแต่บ่าย 2 

แต่ว่ามันก็ไม่ใช่ปัญหานะครับ เพราะเด็กดีจะมาเต็มที่ก็ไม่เกิน 3 คน เวลาเล่นเต็มที่ก็ครึ่งถึง 1 ชม. ถ้าภาษาบ้านๆ ก็เล่นแบบเฉี่ยวๆ 

สำหรับเกรียนมาตรฐานชั่วโมงเดียวนี่ไม่พอยาไส้ อารมณ์ค้างอย่างแรง สังเกตนะครับ ไอ้พวก ชม. เดียวนี่ มันจะพยายามตีมึนเก็บเศษเกินนาทีให้มากที่สุด เกินมา 10 นาทีบ้าง 15 นาทีบ้าง แต่ตอนจ่ายตังค์ก็ ชม. เดียว

ลุงป้าก็ใจดีเหลือเกิน วัยรุ่นกว่านี้หน่อยคงโบกไปแล้ว



19.00 น.

เวลาอาหารเย็น หรือหลังอาหารเย็นก็ว่าไป แต่ถ้ากินข้าวเย็นที่บ้าน แนะนำว่าให้กินบนโต๊ะคอมจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด 

บางคนคิดกลับ เอาเครื่องเกมมาเล่นบนโต๊ะกินข้าว อาม่าโกรธแทบกระโดดใส่เกลียวตบด้วยฝาชี  ข้อหาตลกไม่ดูเวลา

การได้เล่นเกมเวลาค่ำๆ แบบนี้ มันเป็นเหมือนการผ่อนคลายจากอะไรหลายๆ อย่าง มันจะไม่ตึงเครียดเหมือนตอนกลางวัน ถ้าเล่นตามร้าน เวลาแบบนี้จะไม่เสียงดัง ทั้งร้านเหมือนไม่รู้จักกัน เพราะหมดแรงจะโวยวายแล้ว อาจมีคุยประปรายบ้างพอเป็นกระษัย 

ถ้าจะบอกว่าเวลาไหนเหมาะสำหรับเล่นเกมสำหรับคนทั่วไปที่สุด ผมยกให้เป็นเวลานี้ละกัน



22.00 น.

เวลานี้ขอเรียกว่า เวลานัดเพื่อน 
นอกจากเล่นเกมแล้ว ผมถือว่าเป็นเวลาแชทแห่งชาติด้วย

เปิดเกมเปิดแชทเล่นกันไป ผมว่ามันเป็นเวลาเปลี่ยวยังไงไม่รู้ เป็นเวลาแห่งความเหงา มันต้องมีอะไรยึดเหนี่ยวสักอย่าง ถ้าเป็นเด็กดีกว่านี้หน่อยคงนอนไปแล้วล่ะ มาตรฐานเวลาเปลี่ยวของประเทศไทยก็เริ่มต้นที่ประมาณนี้แหละครับ ส่วนจะไปสิ้นสุดตอนไหน เที่ยงคืนหรือตี 1 ตี 2 ก็ว่ากันไปตามภารกิจ 

ถ้าจะบอกนี่คือเวลาพักผ่อน อ้าว แล้วการเล่นเกมไม่ใช่การพักผ่อนรึไง บร๊ะ 



24.00 น.

ผมว่านะ เที่ยงคืนบางทีก็เป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับการเล่นเกม ถ้าเป็นคนที่ปั่นงานตอนกลางคืน ทำโอที หรือทำงานเลิกดึกๆ ทั้งหลาย ให้สมองมันได้ผ่อนคลายบ้างอะไรบ้าง ก่อนไปบรรทม 

บางคนทำงานมาเครียดเกิน ผ่อนคลายถึงตี 4 ก็มี แหม่... ถ้าเครียดกว่านี้หน่อยก็คงอาบน้ำไปทำงานต่อได้เลย เกมที่แนะนำให้เล่นเวลานี้ อย่าเล่นพวกลากยาวครับ เล่นเป็นด่านสั้นๆ ก็พอ 

เคยเล่นเกมเดินเก็บเวลตอนช่วงเวลานี้ รู้สึกตัวอีกทีตี 2 ยังสดชื่นอยู่เลย งานเข้าแล้วไง ยิ่งไอ้พวกขออีกเวลนึง ขออีกเปอร์เซ็นนึงนี่ เตรียมลาครึ่งวันได้เลย ฟังธงเลยว่าไม่รอด



02.00 น.

พอเหอะ นอนได้แล้ว นะ.....พรุ่งนี้ไม่หยุดก็นอนเถอะ  ถ้าเปิดคอมตอนนี้สโตรกหนังโป๊ชุดนักเรียนสักเรื่องก็พอ  ผ่อนคลายอย่างเร่งด่วนแล้วไปพักผ่อนดีกว่ามั้ย






เห็นมั้ย เห็นมั้ย ทุกเวลาของพวกเรามันเล่นเกมได้หมด มันคือเวลาเล่นเกม!!! เพราะงั้นอย่ามาบอกว่าพวกเราเล่นเกมไม่เป็นเวลา!!!

คนไม่มีเกมในหัวใจ ไม่มีวันเข้าใจ!!! 

อะไรนะ.... ว่าไงนะ จะใช้ให้ไปซื้อของ โอเค ก็แค่นั้นแหละ จะบอกทำไมว่าเล่นเกมไม่เป็นเวลา จะใช้งานก็บอก

ให้เขียนประชดมาได้ตั้งยาว

วันพุธที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ตอบจดหมายกับนายปันยา EP02




Q สวัสดีค่ะพี่ปันยา หนูชื่อลิซ่าค่ะพี่ คือหนูมีคำถามจะมาถามพี่ปันยาค่ะ คำถามก็ไม่มากไม่มายค่ะพี่ ก็แค่ 1862 ข้อเอง….

A เอ่อ…น้องลิซ่าครับ ย.. เยอะไปครับ  ลดเหลือสัก 4 ข้อได้มั้ย


Q ได้ค่ะพี่  4 ข้อก็ได้ค่ะ งั้นหนูถามเลยนะคะ

ข้อ1 โพลิ่งแพ้ท้องกับบาโฟเป็นไข้หวัดใหญ่ ถ้ามาสู้กัน พี่ปันยาคิดว่าใครจะชนะคะ

ข้อ2 ตอนนี้หนูเล่นอโคอยู่ค่ะพี่ ตอนนี้เลเวล 44 ครึ่ง หนูอยากทราบว่า ถ้าหนูจะเปลี่ยนอาชีพเป็นแดนซ์เซอร์  หนูต้องอัพสกิลอะไรไว้บ้างคะพี่ ขอละเอียดยิบเลยนะคะ

ข้อ3 ปีโกปีโก้ กับ ลูกอมกาแฟโกปีโก้ เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดอย่างไรคะพี่ หนูเห็นชื่อคล้ายกัน

ข้อ4 พี่ว่าหนูถามไร้สาระรึเปล่าคะพี่




A นี่คงเป็น4ข้อที่เด็ดที่สุดใน1862ข้อของน้องใช่มั้ยครับ  ขอตอบทีละข้อเลยนะครับ

ข้อ1 พี่ว่าไนท์สุขภาพแข็งแรงที่กำลังขี่ปีโกปีโก้ผ่านมาเป็นผู้ชนะครับ

ข้อ2 อัพ Fire Bolt LV10 Pushcart LV10 แล้วก็ Bash LV10 ครับ

ข้อ3 เป็นพี่น้องที่พลัดพรากจากกันเมื่อ50ล้านปีที่แล้วมั้งครับ

ข้อ4 ไม่ไร้สาระเลยครับน้องลิซ่า สิ่งที่น้องถามมานี่เป็นประโยชน์กับมนุษย์โลกเหลือเกิน  คราวหน้าไม่ต้องเขียนมาถามแล้วนะครับ  เดี๋ยวสาระจะล้นคอลัมน์พี่

ไม่อยากนึกเลย  ว่าที่เหลืออีก 1858 ข้อที่เหลือของน้องจะขนาดไหน

                                                       
                                                                                                                      ลิซ่า จ้ามาจ๊ะทิงจา








Q สักวาพี่ปันยาครับผม ผมมีข้อข้องใจอย่างรุนแรง อยากให้พี่ช่วยชี้แจงแถลงไข

คือผมเล่นนักดาบแล้วสงสัยในจิตใจ ว่าข้านี้ ใช้ดาบได้หรือป่าวช่วยบอกที


A ขอตอบน้องอย่างซื่อตรงในดวงจิต คิดอย่างไรถึงถามมาแบบนี้ นักดาบก็ใช้ดาบดูสักที  วิธีนี้พิสูจน์ได้ในสากล

ขั้นตอนแรกน้องหาดาบมาหนึ่งเล่ม อย่าทำเล่นนี่คือเรื่องจริงจังหนา แล้วสั่งมันไปซื้อข้าวและกลับมา 

มันไม่ไป ก็แสดงว่า น้องใช้ดาบไม่ได้เอย

                                                                                                                            อโรม่า เจโลปี








Q สวัสดีย่ามบ่ายค่ะพี่ปันยา หนูชื่อตุ้ยนุ้ย เป็นคนรักสัตว์มาก

วันก่อนหนูจับโพลิ่งมาเลี้ยงได้ค่ะพี่  น่ารักมากกก  หนูดีใจมากๆเลยค่ะ  แรกๆ หนูก็รู้สึกว่ามันน่ารักดี  แต่หลังๆชักจะยังไงๆ แล้วค่ะพี่ปันยา 

มันก้าวร้าวมากเลยค่ะพี่ พูดจาหยาบคาย แถมยังชอบใช้กำลังให้หนูไปซื้ออาหารให้มันกินอีก พอหนูไม่ไปมันก็เอาหัวกระแทกหนูกลางฝูงชนเลยค่ะ ลด 1 ถ้วน ไม่เจ็บค่ะแต่อายมาก จะง้างตบก็ไม่ได้เพราะว่าเป็นคนรักสัตว์โดยสายเลือด

พี่ปันยาคะ หนูสงสัยค่ะพี่  ว่าหนูกำลังเลี้ยงโพลิ่ง หรือโพลิ่งกำลังเลี้ยงหนูคะ



A อืม…..ได้ฟังน้องตุ้ยนุ้ยเล่าแล้ว  พี่คิดได้เรื่องนึง 

ว่าคนเราจะดีชั่วนั้นมันมองจากรูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้เลย ยิ่งในยุคสมัยนี้ด้วยแล้ว คนที่สวยๆ หน้าตาน่ารักงุงิ นิสัยเสียก็มีเยอะ พบเห็นได้ตามห้างสรรพสินค้าทั่วไป การแต่งกายไม่ได้ช่วยให้นิสัยดีขึ้นเลย 

คนสวยน่ารักนี่ เค้าก็รู้ตัวอยู่แล้วครับว่าเค้าน่ารัก ถ้าใครได้เป็นแฟนกับคนแบบนี้ก็จะเข้าใจในตอนหลังๆครับ ว่าการที่จะคบกันหรืออยู่ด้วยกันเนี่ย เรื่องหน้าตานั้นควรจะมาทีหลัง ความรักและความเข้าใจควรจะมาก่อน เพราะน่าตารูปลักษณ์ภายนอกมันอยู่ได้เพราะเวลาครับ  ผ่านไปมันก็ค่อยๆ เสื่อม

ถ้าพี่คิดจะเลือกแฟนสักคนนะครับ พี่จะเลือกคนที่นิสัยดีๆมาเป็นแฟน เผื่อในวันข้างหน้า….ความดีของเค้าอาจจะช่วยให้สวยขึ้นบ้างก็ได้…ว่ามั้ย

น้องตุ้ยนุ้ยครับ  เมื่อกี้น้องถามพี่ว่าอะไรนะ...!


                                                                                                                              ตุ้ยนุ้ย อุ้ยอุ้ย

วันอังคารที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ตอบจดหมายกับนายปันยา EP01






Q สวัสดีค่ะพี่ปันยา หนูชื่อนิดหน่อย หนูเล่นแรคมาได้ปีครึ่งแล้วค่ะพี่ 


ตอนนี้หนูกะลังเล่นโจรอยู่ค่ะ อยากหลบเก่งๆค่ะ แต่เวลาหนูอัพหนูชอบอัพผิดอยู่เรื่อยค่ะพี่ ว่าจะอัพ AGI แต่มือชอบกระตุกไปอัพ INT อยู่เรื่อยเลยค่ะ

แรกๆ หนูก็ไม่ซีเรียสซักเท่าไหร่หรอก แต่นานๆ เข้าชักจะเริ่มหนัก เพราะหนูยังไม่ได้อัพ AGI เลยแม้แต่ครั้งเดียวเลยค่ะ

ปัจจุบันหนู LV 70 ค่ะพี่ปันยา ค่าINT 99 ถ้วน เวลาสู้กับโพลิ่งนี่แทบจะแลกชีวิตกันเลยค่ะ  คนที่เดินผ่านลุ้นกันไส้ติ่งแทบระเบิด หนูรู้สึกว่าโจรที่หนูเล่นอ่อนแอมากเลยค่ะพี่  แต่หน้าตาดูฉลาดมีชาติตระกูล สงสัยเป็นเพราะ INT 

พี่ปันยาค่ะ หนูควรจะทำยังไงต่อไป เพราะหนูรู้สึกว่าจะไม่รุ่งซะแล้วค่ะ พี่ปันยาช่วยตอบด้วยนะคะ ถ้าไม่ตอบหนูจะเสกเจโลปี้เข้าท้องพี่ปันยาจริงๆด้วย เอาให้หน้าเหมือนโพลิ่งไปเลย


A พี่ว่า…คงต้องลบทิ้งแล้วล่ะครับ หลงผิดมาซะขนาดนี้ หรือไม่ก็ลองไปเล่นเมดดู เพราะพี่รู้สึกว่ามือน้องจะถูกชะตากับการอัพ INT เหลือเกิน ถ้ายังงั้นคงจะรุ่งกว่ามั้ย


Q ไม่ค่ะพี่ปันยา!! เพราะหนูผูกพันกับโจรตัวนี้มาก ผูกพันจนแทบจะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้วค่ะ หนูจะไม่ลบทิ้งเด็ดขาด อ้อ..!! แล้วที่พี่บอกให้หนูไปเล่นเมด หนูลองแล้วค่ะพี่ พอจะอัพ INT มือมันก็กระตุกไปอัพ LUK อีกอ่ะค่ะ เมดของหนูตัวนี้ก็เลยเป็นเมดแห่งโชคค่ะพี่ ร่ายเวทย์อะไรก็ไม่ได้ โชคดีอย่างเดียว


A งั้นน้องนิดหน่อยเมลล์บ้านเลขที่ของน้องมาให้พี่เลยครับ เดี๋ยวพี่จะไปกดให้เอง


Q ไม่ได้ค่ะพี่ เดี๋ยวแฟนหนูจะเข้าใจผิด แฟนหนูดุนะคะพี่ ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้หนูจับหักคอหมดเลยค่ะ หมาตัวผู้ก็ยังไม่เว้นเลยนะคะพี่


A เอ่อ…งั้นก็ไม่เป็นไร ว่างๆ น้องน่าจะพาแฟนน้องไปฉีดยาบ้างนะ

ว่าแต่  นี่ตูกำลังตอบจดหมายหรือคุยโทรศัพท์อยู่วะเนี่ย….

                                                                                                                           นิดหน่อย น้อยนิด










Q หวัดดีคับพี่ปันยา ผมชื่อดำเกิง ตอนนี้ผมเครียดมากคับพี่

ผมเปิดโอลบลูบ๊อกซ์แล้วได้เจโลปี้ จากนั้นผมก็ถูกเพื่อนล้อ พ่อแม่ผมก็ไม่ให้เข้าบ้าน แถมยังโดนอาม่าด่าเป็นภาษาจีนกวางตุ้งอีก ว่าทำเสื่อมเสียวงศ์ตระกูล

เคยคิดอยากจะผูกคอตายด้วยอ่ะคับ แต่ก็ไม่กล้า กลัวหายใจไม่ออก พี่ปันยาช่วยปลอบผมหน่อยคับ ผมไม่เหลือใครแล้ว



A  เจโลปี้พี่ว่ายังน้อยไปครับ พี่เคยได้หนักกว่านี้อีก พี่เคยได้ก้อนหินและก็ลูกธนูธรรมดาครับน้อง

เป็นไงคับน้องดำเกิง เจโลปี้ของน้องดูมีค่าขึ้นมั้ยครับ



Q ขอบคุณมากคับพี่ปันยา ตอนนี้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยคับ  ไม่ยักรู้ว่ายังมีคนที่เปิดได้ของเหลือเดนกว่าผมอีก 

สมน้ำหน้าคับพี่ปันยา ฮ่าๆๆๆๆ เอิ๊กกก กรั่กๆๆๆๆ


A ครับ.... รู้งี้พี่ปล่อยน้องให้ฆ่าตัวตายไปเลยดีกว่า


Q ฮ่าๆๆๆๆ เอิ๊กก

                                                                                                                            ดำเกิง เริงรมณ์











Q พี่ปันยาคับ ผมชื่อวิลลี่ เป็นลูกครึ่ง สูง 190 เซนติเมตร ผิวขาวเนียน หน้าตาหล่อมากถึงมากที่สุด 

ผมอยากแต่งคอสเพลย์ครับพี่ เร็วๆ นี้จะมีจัดประกวดคอสเพลย์ที่ประเทศบรูไน พี่ปันยาช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าคนหล่อๆอย่างผม ควรจะแต่งเป็นตัวไรดี ถึงจะดูสมศักดิ์ศรีสถาบันคนหล่อ


A หล่ออย่างน้องวิลลี่ พี่ขอแนะนำให้แต่งเป็นหนอนแดงเลยครับ รับรองไร้เทียมทาน 

ตอนนี้น้องวิลลี่ควรจะฝึกเลื้อยให้ชำนาญก่อน เวลาแต่งจริงจะได้อิน ไม่เคอะเขิน หรือเลื้อยติดๆขัดๆ


Q ขอบคุณมากครับพี่ปันยา ไอ้หนอนแดงที่ว่าเนี่ย มันคงเท่ห์มากเลยใช่มั้ยครับ ถ้าผมแต่งแล้วจะดูเด่นสะดุดตาที่สุดในงานรึเปล่า


A เด่นแน่นอนครับ ถ้าใครเห็นน้องวิลลี่เลื้อยผ่านแล้วไม่มองนี่ มาระเบิดออฟฟิต ROCLUB ได้เลย  

ว่าแต่  ตกลงน้องวิลลี่เคยเล่นแรครึเปล่าครับ


                                                                                                                            วิลลี่ แมคโดนัลด์

วันจันทร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน 10 วิธีพา(ปัญญา)อ่อนเยาว์

(ต้นฉบับปี 2556)


ผลงานวิจัยของสถาบันเย้ดโด้โคอะล่ามาร์ชอีกแล้วครับท่าน ภูมิใจนำเสนอเหลือเกิน กับนวัตกรรมที่จะทำให้เหล่าชายไทยและหญิงไทยห่างไกลจากความแก่ ความโบราณ และหมุนไปกับโลกยุคอินเตอร์เน็ตดิจิตอลพร้อมๆ กัน



คุณกำลังมีปัญหาเรื่องกลัวแก่ใช่หรือไม่!!! 

คุณกำลังกลัวว่าจะปรับตัวตามโลกไม่ทันใช่หรือไม่!!! 

คุณกำลังกลัวว่าจะโดนเด็กหาว่าเป็นคนโบราณใช่หรือไม่!!! 

ถ้าใช่ ไม่ต้องกลัว  เพียงแค่คุณทำ 10 สิ่งนี้เท่านั้น คุณจะจัดว่าอินเทรนด์ตลอดเวลาทันที คุณจะดูอ่อนเยาว์ แม้ปัจจุบันใบหน้าคุณจะไม่เหลือเนื้อที่ให้ตีนกาแล้วก็ตาม ว่าแล้วจงจัดไปอย่าให้เสีย ตามนี้


1. หมั่นถ่ายรูปที่แต่งอย่างจัดเต็มด้วย 360 คาแมหลา


แม่งเป็นแอปที่ตอแหลที่สุดในยุคนี้ และมันก็เสือกเป็นที่นิยมที่สุดในยุคนี้เช่นกัน ประมาณว่ารู้เขาหลอก แต่เต็มใจให้หลอกน่ะแหละ  ทำผีให้เป็นคนได้อ่ะ และแม่งก็ทำคนให้เป็นนางฟ้า และทำให้นางฟ้าเป็นโคตรอภิมหานางฟ้าจักรราศีอีกที จะเวอร์ไปไหน

ฉะนั้นไม่ต้องกลัว พวกติดหนวดและสะสมตีนกาทั้งหลาย ถ่ายยังไงก็ดูเด็กแน่ๆ พยายามถ่ายให้เยอะๆ วันละสักร้อยรูปเป็นอย่างต่ำ และส่องกระจกให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ส่องเลยได้ยิ่งดี เพราะภาพที่โหดร้ายที่สุดมันอยู่ในนั้น  เตือนด้วยความหวังดี



2. เวิ่นเว้อเข้าไว้

พยายามอย่าเงียบ ความเงียบสงบนิ่งนี่แหละเป็นโลโก้ของคนแก่  มันต้องอยู่แบบตื่นตัวเข้าไว้ เห็นอะไรบ่นได้บ่น เพ้ออะไรได้เพ้อ พยายามพูดลอยๆ  อย่างมีฟีลลิ่งที่สุดเท่าที่ทำได้  และที่สำคัญที่สุด คุณต้องโพสให้ชาวโลกรับรู้!!  อย่าเก็บไว้เด็ดขาด  
ยกตัวอย่างดังนี้

“คิดถึง คิดถึงจุงเบยยยยยยยยยย” 

เหงาโว้ยยยยยย 

สักวันกุจะผอมให้ดู!!!!!! 

แมนยูกากจริงว้อยยยยยยยย  

นี้เป็นแค่ตัวอย่าง ท่านสามารถใส่ฟีลลิ่งของท่านได้ตามอัธยาศัย ดูไกลๆ มันจะปัญญาอ่อนเหมือนเด็ก



3. กินบุฟเฟ่เนื้อย่าง ชาบู สเต็ก อาหารญี่ปุ่นทั้งหลาย

ถามว่าทำไมต้องกิน?? โอเคเนื้อย่างไม่ได้มีสารอะไรที่จะลดริ้วรอยได้   แต่การกินอย่างบ้าพลังนั้น จะทำให้เรามีไฟอยู่ตลอดเวลา อย่าไปเฮลท์ตี้อะไรมาก คิดเลยว่าเราจะอยู่เพื่อกิน เรียกว่ากินล่าแต้มก็ได้ 


และที่สำคัญอย่าลืมวัฒนธรรมหลักของชาติเรา ต้องถ่ายรูปด้วย เพื่อเพิ่มความจริงจัง ซึ่งมันเห็นผลจริงๆ นะครัช เพื่อนผมคนนึงมันกินแต่บุฟเฟ่ กินจนกลางเดือนไม่เหลือตังค์จะใช้  ต้องต้มมาม่ากิน มันบอกว่า แม่งโคตรได้อารมณ์สมัยอยู่มหาลัยเลยว่ะ นั่น เห็นมั้ย มันทำให้เราได้ย้อนวัยไปถึงสมัยเรียนเลยทีเดียว พวกทีเอาแต่เก็บเงินไม่มีความรู้สึกแบบนี้นะเนี่ย



4. ขึ้นรถไฟฟ้า

รถไฟฟ้ามันเป็นสัญลักษณ์นึงของวัยรุ่น  มันเป็นยานพาหนะที่จะพาเราไปทุกสถานที่ๆ คนแก่เค้าไม่ไปกัน  รถไฟฟ้าถ้าไม่ฟิตอย่าไปขึ้นเชียวนะ เอาแค่ทางผ่านขึ้นชานชาลาก็วัดความเร็วกันแล้ว ไอ้ทางกั้นหลังจากสอดบัตรไปแล้วนะครับ  มันจะเปิดให้เราผ่านแค่ 0.257 วินาทีเท่านั้น (จับเวลามาแล้วครับ) ชายหนุ่มหลายคนถึงกับต้องใช้วิชา รด. เคลื่อนที่ด้วยวิธีการโผ ร้องเอี๊ยยยยย แล้ววิ่งผ่านไปเลย ไอ้จะมาเดินเนิบๆ เหมือนคนแก่ไม่ได้นะครับ โอเคว่าโดนไอ้แท่นหนีบไม่ถึงกับตาย แต่อายชิบหาย ตายได้ตายดีกว่า


ไหนจะบนรถไฟฟ้าอีก ที่นั่งมีไว้สำหรับคนแก่นะครับ เคยขึ้นที่หมอชิต ประตูเปิดปั๊บ วัยรุ่นจะหาที่พิงก่อนเลย พวกแก่ๆ จะไปหาที่นั่งนิ่งๆ เพราะสู้แรงโน้มถ่วงไม่ไหว แต่ถ้าจะให้เหนือกว่าวัยรุ่นอีกที ให้มายืนตรงกลางโดยไม่จับอะไรเลย ถ้ารอดไปสัก 3 สถานีอาจได้รับคำชื่นชมพร้อมคลิปลงยูทูปเป็นของแถม รับรองว่าปลื้มลืมแก่เลยทีเดียว



5. ตระเวนกินชาไข่มุก

เครื่องดื่มบ้าอะไรก็ไม่รู้ เอาคนแก่หงำเหงือกมากินก็ดูน่ารัก อันนี้สถาบันได้วิจัยมาแล้วนะครับว่า เป็นเพราะแพคเกจที่น่ารัก สดใส ร้านที่ขายก็น่ารัก สดใส ให้คนอายุ 50 มากิน ก็ดูเหมือน 20 ต้นๆ ถ้าดูจากข้างหลังนะ พอหันหน้ามา อ้าว สวัสดีครับคุณป้า...... ไม่ใช่ละ อันนี้ล้อเล่นนะครับคุณยาย


คนแก่คนไหนที่ยังนั่งสุขุม นุ่มลึกในร้านกาแฟ ลองเปลี่ยนดูครับ ลองเปิดโลกทัศน์ใหม่ ซื้อชาไข่มุกมาสักแก้วควายๆ ใหญ่ๆ ดูดด๊วบๆ ไป แล้วกระโดดโลดเต้นไป ทำหน้าตาลั้นลาด้วย นั่นแหละ ดีมาก เหมือนกลับมาเกิดใหม่เป็นวัยรุ่นเลยใช่ไหม 

อะไรนะ เบาหวานเหรอ.... โอ้ย ช่างมัน อย่าไปกลัว เป็นเมื่อไหร่ก็กินน้ำปลาเยอะๆ จะได้กลบเบาหวาน แล้วเป็นโรคไตแทน



6. ม่อเด็ก

จริงๆ อยากใช้คำว่าพรากผู้เยาว์ แต่มันดูเป็นทางการไปหน่อย เรากำลังใช้หลักการเดียวกับอยากได้ลูกเสือก็ต้องเข้าถ้ำเสือ อยากได้เนตรนารี ก็ต้องเข้าถ้ำเนตรนารี อันหลังไม่ใช่ละ


นั่นแหละ ถ้าอยากดูเด็กก็ต้องอยู่กับเด็ก เอาใจเด็ก อยู่กับชีวิตของเด็ก เด็กเผลอเมื่อไหร่ก็กินเด็กแม่มเลย จะได้มีชีวิตเป็นอมตะ ดูอ่อนเยาว์ตลอดกาล  ไม่ใช่ละว้อยยยยย  ยิ่งเขียนยิ่งน่ากลัว

เข้าเรื่องจริงๆ ละ จริงๆ หมายถึงว่าให้เล่นกับเด็กน่ะแหละ อย่าไปคิดอะไรมาก คิดมากเดี๋ยวก็แก่อีก



7. เกรียนในเกม

ผมจะแนะนำเพื่อนๆ อยู่เสมอครับว่า เวลาเล่นเกม ไม่ต้องรักษาภาพพจน์อะไรมาก อยากแหกปากอะไรแหกไป อย่าด่าใครก็ด่าไป 


เพราะอะไร เพราะความเงียบไมได้ช่วยให้เป็นผู้ใหญ่!! มันจะดูเหมือนเด็กไม่สู้คน เอาง่ายๆ แค่จับเกมคุณก็ดูไม่เป็นผู้ใหญ่แล้ว นี่แหละตรรกกะประเทศสารขัณท์ เพราะงั้นจงจัดไปอย่าให้เสีย เกรียนให้เต็มที่ ขรี้ให้เต็มกางเกง อยู่ในเซิฟเวอร์เราอายุเท่ากัน ชนชั้นเราแบ่งกันด้วยความกากน้อย กากมาก เท่านั้น 

อย่าไปคิดมาก คิดมากเดี๋ยวก็แก่อีก นั่น.... ลงท้ายแบบนี้อีกแล้ว มักง่ายนะเนี่ย



8. ใช้ศัพท์วิบัติให้เป็นนิสัย

ศัพท์วิบัติมันจะเป็นเทรนด์ที่มาเรื่อยๆ  และศัพท์พวกนี้มันจะฮิตในหมู่วัยรุ่น ซึ่งเป็นอะไรที่พลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง  ถ้าไม่อยากแก่ 


เราต้องอินเทรนด์อยู่เสมอ ชิมิ บ่องตง จุงเบย อัลไล อย่าได้ขาด พูดให้มันติดปากเข้าไว้ ถ้าถูกด่าว่าปัญญาอ่อนแสดงว่าเรามาถูกทางแล้ว ยึดทางนี้ไว้เลย และถ้ามีหัวคิดบัญญัติศัพท์ขึ้นมาเองได้ จะถือว่าบรรลุความอ่อนเยาว์มากๆ โดยเฉพาะทางสติปัญญา 



9. ปั่นจักรยาน

จักรยานเป็นพาหนะแห่งความอ่อนเยาว์  เพราะอะไร คุณเคยเห็นเด็กขับกระบะมั้ย!!!  โห เหตุผลควายมาก ไม่ใช่งั้น หมายถึงมันเป็นพาหนะที่ต้องใช้พลังงาน  ร่างกายคุณจะแข็งแรง  


ยิ่งตอนนี้จักรยานเป็นเทรนด์ด้วยนะเออ วันหยุดนี่จัดออกถนนใหญ่ ปั่นข้ามจังหวัดไปเลย เริ่มตั้งแต่วัยหนุ่มนี่  รับรองไม่แก่แน่นอน  เพราะจะโดนสิบล้อสอยไปก่อน.... ว้อย ไม่ใช่  จะบ้าเหรอ ถ้าปั่นอย่างไม่ประมาทก็ไม่เป็นอะไรหรอก ก็ยังดีกว่านั่งเฉยๆ ให้สังขารมันร่วงโรยไปบนเก้าอี้นะเออ



10. อ่านหนังสือเกม

ข้อสุดท้ายนี่ภูมิใจนำเสนอ จะหาว่าอวยหนังสือวีคลี่ก็ได้วะ หน้าด้านอยู่แล้ว แต่ไม่รู้ทำไม อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆ นี่ผมติดหนังสือเกมด้วยมั้ง 


ผมมั่นใจว่าไม่มีเด็กคนไหนที่ไม่เล่นเกม เพราะงั้นต่อให้โตเป็นควายทำงานแล้วก็ตาม ทุกครั้งที่จับหนังสือเกมมานั่งอ่าน ความรู้สึกในช่วงนั้นจะกลับมา แทบจะทิ้งงานแล้ววิ่งออกไปหาร้านเกมเล่นเลยทีเดียว

ของแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ถ้าไม่เชื่อลองอ่านวีคลี่จนจบ แล้วดูซิว่าคุณอยากเล่นเกมมั้ย!!! 

นั่น จบได้หน้าด้านจริงๆ




วันพฤหัสบดีที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน ศิลปะการจิ้น


(ต้นฉบับปี 2556)

      

สาวแว่นคนนึงเคยบอกผมกับว่า “พี่คะ การจิ้นคือศิลปะขั้นสูง” 


สีหน้าของเธอนั้นจริงจังราวกับเป็นปัญหาระดับชาติ เหงื่อที่ผุดบนใบหน้าจนระเหยเป็นไอเกาะที่กระจกแว่นนั้น บ่งบอกได้อย่างดีว่าถ้าพี่ไม่เชื่อหนู หนูจะจับพี่จิ้นลงเว็บบอร์ดคืนนี้เลยค่ะ


การจิ้นคืออะไร มาจากไหน และมันเข้าสู่วัฒนธรรมประเทศไทยได้อย่างไร ซึ่งมีการสันนิษฐานอย่างไม่เป็นทางการจากสถาบันเย้ดโด้โคอะล่ามาร์ช ประเทศสวีเดน พบว่า การจิ้นนั้นมีมาตั้งแต่โบราณกาล สมัยยุคไดโนเสาร์ได้ค้นพบภาพสลักไดโนเสาร์กินเนื้อจับกดไดโนเสาร์กินพืช คาดว่าเป็นการจิ้นของขบวนการจูเรนเจอร์


จิ้นนั้นย่อมาจาก จิ้นตนาการ หรือ อิมเมจิ้น (จดไว้ก็ดี เผื่อออกสอบ) มันคือศิลปะการสร้างขั้นสูง โดยกลั่นออกมาจากสัญชาติญาณแห่งสาววาย วายคืออะไร..... วายก็คือวอดวาย มันคือความวอดวายของชายหนุ่ม แต่คือความสุขของสาวๆ


ครั้งแรกที่ผมรู้จักวายนี่จำไม่เคยลืม


ในอดีตมันเคยเข้ามาเมื่อ 8 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมไม่รู้จักอะไรเลย เวอร์จิ้นมาก ไปขายหนังสือโดจิน ก็มีน้องผู้หญิงคนนึงเดินจู่โจมเข้ามาถามผมว่า “พี่คะ ชอบวายมั้ย”


ไอ้ผมนี่นึกว่าเป็นวายคูลเลอร์ ก็เสือกตอบหน้าพริ้มเลยว่า “ก็ชอบครับ”


มันถามต่ออีก “โหววว ชอบเหรออ แล้วพี่เสพบ่อยมั้ยคะ”


ผมนึกในใจ ใช้คำว่าเสพเลยเหรอวะ ทำไมมันดูรุนแรงจัง แต่ก็ตอบว่า “ก็ไม่ค่อยบ่อยนะ แต่ส่วนใหญ่ก็กับเพื่อนกับฝูงมากกว่า”


เด็กแม่งกรี๊ดเลย กรี๊ดเหมือนมีใครตายอ่ะ “กรี๊ดดดดดดด กับเพื่อนกับฝูงงงงง” คนแม่งก็มองกันใหญ่เลย อะไรของมันวะเนี่ย


“พี่คะ พี่ซื้อวายของหนูหน่อยนะ” มันยื่นหนังสือให้ครับ พอหยิบมาอ่านนี่ถึงบางอ้อเลย


“ไอ้ชิบหายยยยย ระเบิดกันกลีบดอกไม้กระจายเลยทีเดียว” ตายห่า..... แล้วไอ้เราดันบอกว่าชอบด้วย กับเพื่อนกับฝูงอีกต่างหาก หมดกัน จากนั้นผมก็ลงไปนั่งพับเพียบร้องไห้ราวกับชีวิตไม่เหลืออะไรเลย


เดิมทีผมเข้าใจว่า ไอ้การจิ้นเนี่ย มันเอาไว้ใช้กับการ์ตูน คือจับตัวละครแจ่มๆ มาได้กัน แต่นานวันผ่านไป รู้สึกตัวอีกที เอามาใช้กับนักร้องละ สักพักเป็นดารา รุ่นพี่ที่มหาลัย 


พอมาถึงบัดเดี๋ยวนี้ ใครก็ได้โว้ย ขอให้คาแรคเตอร์ได้เถอะ แม่จับมาสร้างสรรค์ผลงานได้หมดแหละ  ซึ่งสเต็ปการจิ้นจะออกมาประมาณนี้....


หนึ่งครับ!!! เราต้องชื่นชอบใครสักคนนึงก่อน นี่คือเป้าหมายแรก 


และสอง!!! เราต้องชอบใครเพิ่มอีกสักคนนึง!! เอาง่ายๆ คือชอบมันทั้งคู่น่ะแหละ ชอบแล้วไง เข้าไปจีบเลยมั้ย.... ไม่ได้ ไม่ได้ เอาชีวิตเราเข้าไปเสือกแบบนั้นก็ไม่ใช่จิ้นสิ


เราก็จับคู่ให้แม่งเลย ไม่ต้องเดินเข้าไปถามเขาเลยนะ เพราะมันเป็นแค่จินตนาการ  จากนั้นเราก็จัดเลย


โดยเบสิกการจิ้นนั้น เราจะปล่อยให้มันโลดแล่นในจินตนาการก่อน โดยเหยื่อ 2 คนที่เราเลือก..... อืม ใช้คำว่าเหยื่อแล้วเหมือนกำลังจะฆาตกรรมเค้ายังไงไม่รู้ แต่.... ไม่ผิดเฟ้ย ฮ่าๆ เพราะเราแค่จินตนาการ ฮ่าๆ 


โดย 2 คนที่เราเลือกเขาจะต้องมีคาแรคเตอร์นำอยู่แล้วครับ โดยการจิ้นนั้นจะมี 2 ตำแหน่ง คือมิดฟิลด์ตัวรุก กับ ตัวรับ หรือหน่วยจู่โจมกับฝ่ายตั้งรับนั่นเอง


โดยถ้า 2 คนนั้นเป็น ชายกับหญิงอยู่แล้วครับ ผู้ชายจะเป็นฝ่ายรุกโดยอัตโนมัติ เพราะถ้าหญิงเป็นฝ่ายรุก ผู้ชายแม่งจะดูตุ๊ดมาก จะแลดูเหมือนทอมเฒ่ารังแกตุ๊ดเด็ก 


แต่ถ้า 2 คนนั้นเสือกเป็นชายกับชาย การทำยุทธหัตถีจะบังเกิด ซึ่งได้รับรองจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านการจิ้นทั่วโลกแล้วครับว่า การจิ้นชายกับชายนั้นเป็นที่นิยมสูงสุดถึง 99.97% (อืม...ยังอุตส่าห์เหลือไว้ 0.03) เพราะการจิ้นชายกับชายนั้น จะช่วยเสริมสร้างจินตนาการ และต่อยอดทางความคิดได้อย่างสูงสุด สูงปรี๊ดเลยทีเดียว


ซึ่งประโยคสนทนาหลักของนักจิ้น มันจะแค่สั้นๆ ประมาณนี้

“เธอๆ ดู 2 คนนั้นสิ.....”

แค่นี้ครับ พูดสั้นๆ กระชับ ที่เหลือต่อในสมองล้วนๆ!!!

ดังเคสตัวอย่าง มีนักร้องชายกับนักร้องหญิงไปกินข้าวด้วยกัน.... นักจิ้น 2 คนก็จะมาละ ประโยคคลาสสิค

“เธอๆ ดู 2 คนนั้นสิ.....”

“อุ๊ยยยย หรือว่า...... น่ารักเนอะ” มันจะประมาณนี้ มันจะได้ประมาณกรุ้มกริ่มที่ริมบึง

แต่ถ้าเป็น นักร้องชายซิกแพค กับ นักร้องชายหน้าหวานอีกคน มันจะเป็นแบบนี้

“เธอๆ ดู 2 คนนั้นสิ.....”

“อุ๊ยยย หรือว่า ไม่นะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด อ๊าหหหหหหหหหหหหหหหห!!!!!” มันจะปรอทแตกเหมือนมีใครตายขึ้นมาทันที จินตนาการมันจะหลุดไถลออกนอกรันเวย์ไปไกลเลย ภาพที่เห็นเอาแค่เบสิกๆ เดินกอดคอกันก็พอ แต่ในโลกของนักจิ้นนี่ พี่ 2 คนนี่เขาปาดวาสลีนกันแล้ว


ถามว่าผมเคยโดนจับไปจิ้นมั้ย มันจะไปเหลือเหรอครับ เอาแค่ตอนกลางวันจะออกไปกินข้าวกับเพื่อน ยังโดนจิ้นได้!!!


“พี่ๆ จะออกไปไหนอ่ะ ไม่กินข้าวด้วยกันเหรอ”

“อ๋อ ไม่อ่ะ เดี๋ยวจะออกไปกินข้าวกับเพื่อน”

“เพื่อนผู้ชายเหรอ??”

“อืมๆ.........”

“เพื่อนผู้ชาย..... หรือว่า หรือว่า ไม่นะ!!!”


ขอคารวะพวกเธอจอกนึง!!!! อีบ้า!!! ออกไปกินข้าวโว้ย!! ไม่ได้ไปกินตับ!!! คือในความเป็นจริงอ่ะ แค่ไปนั่งกินข้าวแล้วก็คุยเฮฮากันตามประสา แต่ในจินตนาการของพวกเธอ ภาพมันคงจะออกมาประมาณว่า 

“เดี๋ยวผมตักกับข้าวให้นะครับ.....” 


จากนั้นก็โอะๆ ดูสิ กับข้าวหกเลอะเสื้อหมดเลย ทำไงดี 


“เดี๋ยวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อที่ห้องผมก่อนนะครับ” 


แล้วจากนั้นก็คงไม่ต้องอะไรมากมาย..... ผ้าเช็ดตัวอยู่นี่นะ หยิบสบู่ให้ผมหน่อย โอ๊ะ!! หล่น 


 ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ...........


จากนั้นชายหนุ่มก็เดินหลังแอ่นออกมา พร้อมกับสายตากรุ้มกริ่ม...... ชิบหาย แม่ง 18+ นี่หว่า เตือนตอนนี้ไม่ทันแล้ว แต่เตือนไปก็เท่านั้น เพราะสาวๆ นักจิ้นส่วนใหญ่เข้าวงการตั้งแต่อายุน้อย 12-13 นี่ก็ไปกรี๊ดปรอทแตกตามงานอีเวนท์แล้ว ก็ไม่ใช่เรื่องผิดนะครับ เพราะไม่ได้ไปกรี๊ดบนหลังคาบ้านใคร


แต่ถ้าในสายตาของคนที่ไม่เข้าใจ เขาก็จะมองว่า เฮ้ย จิตป่ะเนี่ย วิปริตป่ะเนี่ย มีความสุขกับการจับคู่คนโน้นคนนี้ ดูเหมือนหมกมุ่น ฝักไฝ่แต่เรื่องเพศ รับไม่ได้ อ๊ายยยย ไอ้บ้า 


อันนี้ผมพูดกันแบบไม่ต้องโลกสวยเลยนะครับ ถ้าพวกจิ้นนี่ดูเป็นพวกโรคจิต คนธรรมดาอย่างเราเหี้ยกว่านั้นเยอะครับ!!


ชายหญิงอย่างเราอย่าปฏิเสธครับว่า เวลาไปเดินห้าง ผู้ชายเจอหญิงแจ่มๆ เอ็กซ์ๆ นมใหญ่ๆ ก้นเด้งๆ หัวกบาลพวกคุณจะคิดเรื่องสอบเข้ามหาลัย หรือหาเหตุผลไปประท้วงสร้างเขื่อน  พวกเอ็งมันก็จินตนาการว่าอยากโซเดมาคอมทั้งนั้นแหละ  ผู้หญิงก็ด้วย เคยสังเกตเพื่อนผู้หญิงเหมือนกัน เจอหนุ่มขาวสูงตี๋ หุ่นล่ำๆ เดินผ่าน ตางี้จ้องแทบถลนเบ้า ในจินตนาการมันจะเหลือเหรอ คงจะคิดชวนเค้ามาทำขายตรงมั้ง


มันต่างกันตรงไหนวะ ต่างกันที่พวกจิ้นเป็นบุคคลที่ 3 ส่วนคนปกติ (ที่หื่นกาม) เป็นบุคคลที่ 1 หรือ 2 เท่านั้นเอง แล้วซีนบุกของพวกจิ้นนี่ เค้าใช้คำว่าจับกดนะ น่ารักออก ดูไม่กามด้วย ไม่ต้องอะไรมาก แค่เค้าเห็นผู้ชาย 2 คนจ้องหน้ากัน พวกเธอก็ฟินไปถึงดาวอังคารแล้ว


แต่เรื่องนี้ก็มีจุดน่ากลัวอย่างคือ นักจิ้นบางคนที่จะเอาดีทางด้านเป็นบุคคลที่ 3 คนลืมการเป็นบุคคลที่ 1 กับ 2 แล้ว  พูดง่ายๆ ก็มัวแต่จับคู่ จนลืมจับคู่ให้ตัวเองน่ะแหละ  อันที่จริงก็เป็นเรื่องส่วนตัวเขานะ  แต่ถ้าเราดูไม่ออกนี่  บอกเลยมีซวย


รุ่นน้องผมคนนึงดันไปจีบสาวจิ้น คือน้องเค้าน่ารักไง  ตัวมันก็แจ่มเกาหลีใช้ได้  แรกๆ ก็เหมือนจะจีบติดอยู่หรอก  ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่พอหลังจากเธอได้เห็นรุ่นน้องเล่นหยอกล้อกับผมเท่านั้นล่ะ


เอ๊ะ หรือว่า.... ไม่นะ!!!!

กรี๊ดดดดดดดดดดด

ความอลเวงมันก็เกิดขึ้นทันที......

ไม่บอกว่าเกิดอะไรขึ้น ไปจิ้นกันเอาเอง  ตัดจบดื้อๆ แค่นี้แหละ




                    

วันพฤหัสบดีที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน 10 ไดเอ็ทวิถีเกรียน


(ต้นฉบับปี 2556)



ตอนนี้เทรนด์ลดน้ำหนักกำลังมาแรง แรงประหนึ่งรถเมล์สาย 8 เบรกแตกยังงั้นเลย  หลายคนพยายามขวนขวายที่จะทำให้ตัวเองผอมเพรียวซะเหลือเกิน เรียกว่าทำทุกวิถีทาง ทั้งฟิตเนส ปั่นจักรยาน กินยา ทาครีม อดข้าว อดน้ำ กินแอปเปิ้ลปีละลูก ทรมานตัวเองกันไปอย่างมีความสุข


ผู้ชายก็อยากจะมีซิกซ์แพค เอาไว้ให้ผู้หญิงจับคู่จิ้นกันเล่นๆ ผู้หญิงก็อยากมีหน้าท้องแบนราบเหมือนกระดานโต้คลื่น บางคนในชีวิตยังไม่เคยเห็นกระดานโต้คลื่น เคยเห็นแต่กระดานรีดผ้า แต่ก็อยากเป็นซะงั้น


แต่ละวิธีเขาก็จะมีวิธีโฆษณาของเค้ากันไป ว่ายานี้กินแล้วผอมจริงอะไรจริง  เครื่องเล่นตัวนี้เพียงวันละ 5 นาที คุณจะกลายร่างเป็นกระดานโต้คลื่นวันพรุ่งนี้เลย มันวิเศษมาก หรือคนที่เล่นฟิตเนสก็เอารูป Before After มาโชว์ บางคนวางรูปสลับกันก็มี เสือกเอา After มาก่อน Before กลายเป็นอ้าว มึงออกกำลังภาษาหอกอะไรวะ จากซิกซ์แพคเป็นวันแพคเฉย


จากนี้ผมถือเป็นข้อมูลลับสุดยอดนะ ผมเองก็ไม่เคยบอกใครมาก่อนว่า เรายังมีวิธีที่สุดยอดกว่านั้น 



ถ้าเป้าหมายของคุณคือการ “ลดน้ำหนัก” เพียงอย่างเดียวโดยไม่สง ไม่สนเรื่องสุขภาพเลย ผมขอแนะนำ “วิถีเกรียน”


เคยสังเกตกันไหม ว่าเกรียนตามร้านเกมนั้นมีหุ่นอันผอมเพรียวเป็นส่วนใหญ่ จับมาใส่เดฟก็พี่ตูนบอดี้แสลมดีๆ นี่เอง แต่บางคนถ้าอ้วนก็อ้วนแบบหาทางกลับไม่เจอเลย พวกเราเดินทางสายกลางกันไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว


ผอมแล้วไงอีก หน้าเรียวครับ เรียวแบบไม่ต้องพึ่งศัลยกรรม นี่แหละครับ วิถีเกรียนเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากกว่าที่คุณคิด มันไม่ใช่แค่เล่นเกมไปวันๆ แต่มันคือวิธีการดำเนินชีวิตที่เหนือกว่าคนทั่วไป


แหม่... ผมพูดมาขนาดนี้ คงไม่ต่างอะไรกับโฆษณาชวนเชื่อสินะ สาธุครับ  คนมีของอย่าลองดี สตรีเว่นเจอร์ราดอย่าร้องทัก ในฐานะที่คนเขียนก็เคยลดด้วยวิถีเกรียนมาแล้ว บอกเลยว่ามันทำได้จริง เราไม่ได้มาโม้  ทุกคำตอบมีเหตุผลเสมอ 


และนี่คือ 10 ข้อการไดเอ็ทโดยวิธีเกรียนที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน และก็ไม่คิดว่าไม่น่าจะมีใครอยากเหมือนด้วย


ข้อแรก.... ความมหัศจรรย์ของการติดเกม

เคยมั้ยครับ เวลาที่ใจเราจดจ่อกับอะไรสักอย่าง จนไม่เป็นอันทำอย่างอื่น การเล่นเกมนี่แหละ เวลาเราเล่นเกมนานๆ เราจะเหมือนโดนของ มันจะไม่รู้สึกหิว มันจะไม่อยากผละหน้าจอไปไหน 

เมื่อไม่หิว เราก็ไม่ต้องกิน เราจะสามารถข้ามมื้ออาหารไปได้อย่างสง่าผ่าเผย ลืมไปเลยว่าเคยมีกระเพาะอาหาร



ข้อสอง...... มาม่าชามเดียว เสียวไปทั้งวัน

อย่างที่รู้พื้นฐานกันว่า เกรียนไทยยัดข้าวไม่เป็นเวลาอยู่แล้ว โอเค ถึงจะอดมื้อได้ยังไงสุดท้ายมันก็ต้องกิน อาหารประจำชาติเราคือมาม่า เอาแค่ 2 ห่อก็พอขำๆ เอามากินไป เล่นไป อย่ากินแบบเอาเป็นเอาตาย 

วิธีกินขั้นสูงแบบนี้ครับ มันจะอยู่กับเราไปทั้งวัน ถ้าทั้งวันกินได้แค่นี้ ยังไงก็น้ำหนักลดแน่นอน คอนเฟิร์ม



ข้อสาม.... การโวยวาย คือการเผาผลาญพลังงานชั้นยอด 

คือการเบิร์นแบบวิถีเกรียน อันนี้ได้มีผลการวิจัยจากสถาบันเยดโด้โคอะลามาร์ช ประเทศสวีเดนแล้วว่า การโวยวายต่อเนื่องแค่ 5 นาที ใช้พลังงานเท่ากับการปั่นจักรยาน 1 ชม. มันคือการระเบิดพลังงานจากทั้งร่างกายออกมา ซึ่งปกติก็มีน้อยจะตายห่าอยู่แล้ว 


แล้วลองคิดดูครับว่า ชาวเกรียนเราโวยวายกี่ครั้งต่อ 1 วัน มันจะใช้พลังงานขนาดไหน บางคนโวยวายจนสลบไปเลยก็มี (โดนลากไปกระทืบหลังร้านลุง)



ข้อสี่..... เรามีระบบการขับถ่ายขั้นเทพ

ลองคิดดูว่า วิถีเกรียนกินกันมั่วซั่วแบบนี้ พวกเรายังไม่เคยเห็นเกรียนคนไหนท้องผูก  ผมเล่นเกมมาเป็นสิบปี ยังไม่เคยเห็นมีการปรึกษาเรื่องท้องผูกกันในร้านเกมเลยสักครั้งเดียว แต่เราก็ยังเห็นเกรียนลุกไปเข้าห้องน้ำเรื่อยๆ ทั้งที่ก็ไม่ได้ดื่มน้ำวันละ 8 แก้ว

เป็นหลักฐานว่า ระบบขับถ่ายของพวกเราดีมากๆ หรือไม่เคยสนใจก็ไม่รู้



ข้อห้า..... เราหลีกเลี่ยงจังค์ฟู้ด อาหารขยะ และการกินบุฟเฟ่ฟ์

พวกชนิดที่ว่ากินไม่อั้น ไม่ตายไม่เลิก อาหารพวกนี้ครับใครก็รู้ มันคือตัวการของความอ้วน แคลอรี่สูงมาก 

พวกเราแทบจะไม่แตะต้องมันเลย ถ้าไม่มีเจ้ามือ หรือคนเลี้ยงนั่นเอง ซึ่งก็หาไม่ค่อยได้เหมือนกัน



ข้อหก..... การหัวเราะ บริหารกล้ามท้องได้ดียิ่งกว่าซิทอัพ 

โพลระดับโลกบอกว่า เกรียนไทยหัวเราะได้อร่อยที่สุดในโลก

เราหัวเราะกันเป็นหมู่คณะ มีทั้งประสานเสียง คอรัส ตีป้อมไปหัวเราะไป เวลาเราหัวเราะนะครับ เราจะเกร็งหน้าท้องโดยไม่รู้ตัว นั่นหมายความว่า เกรียนเล่นกล้ามท้องทั้งวัน

ถ้าไม่เชื่อเราจะโชว์ซิกซ์แพคให้ดูก็ได้ เพียงแค่ไปเอาเกรียนมา 6 คน ยืนเปิดท้องให้ดู ไงล่ะ คนละแพค นับสิครบมั้ย จะได้ไม่ต้องเถียง ยังอีก



ข้อเจ็ด..... เราบริหารร่างกายด้วยศาสตร์ของเกรียน

คนทั่วไปทำอะไรครับ วิ่ง ปั่นจักรยาน..... น่าเบื่อครับ แกว่งแขน.... แกว่งทำไม แขนคนไม่ใช่สารส้ม 

คุณเคยเห็น “กายเกรียน”มั้ย อันนี้เป็นศาสตร์ใหม่ที่แยกออกมาจากกายกรรมอีกที เวลาเกรียนไปเสือกเพื่อนมัน แม่งมุดเข้าไปได้ทุกท่าเลยนะ ปีน ป่าย ม้วน นั่งเกร็งตรงที่วางแขนก็ได้ ช่องว่างระหว่างเก้าอี้ แคบแค่ไหนมันก็เข้าไปได้ นี่ยังไม่รวมท่าไม้ตายซ้อน 3 ซ้อน 4 ของพวกมัน ไม่รู้ทำไปได้ยังไง

เห็นมันขี่มอไซด์ทีไร แอบแช่งให้คว่ำแยกหน้าทุกที แต่ก็ไม่เคยเห็นมันคว่ำสักที แถมยังขับแซงเราอีกต่างหาก จะเทพไปไหน 


ข้อแปด..... เราสามารถล้างลำไส้ได้ด้วยตัวเอง

เคยมั้ยครับ เวลาเล่นเกมมากๆ จ้องหน้าจอมากๆ แล้วตาเริ่มลาย เริ่มคลื่นไส้ สุดท้ายกินอะไรไม่ได้ ต้องอ้วกออกมา นั่นแหละครับ คือการล้างลำไส้วิถีเกรียน....... 


ข้อเก้า..... วิถีเกรียนยังทำให้หน้าเรียว

นี่ก็เป็นผลงานวิจัยจากสถาบันเย้ดโด้โคอะลามาร์ชอีกเช่นเคย ว่าการเล่นเกมแล้วแสดงอารมณ์อย่างสุดโต่ง  โดยไม่ผ่านระบบคิดนั้น ช่วยบริหารกล้ามเนื้อบนใบหน้าได้มากกว่าการเล่นโยคะใบหน้าถึง 90% 

ด้วยเหตุนี้ชาวเกรียนส่วนใหญ่ถึงมีใบหน้าอ่อนกว่าวัยเป็นผลพลอยได้ ซึ่งมีการสันนิษฐานว่า มันน่าจะอ่อนไปตามสติปัญญา


และข้อสุดท้าย.... ช่วงลำตัวที่ยาวขึ้น จะช่วยเสริมเสน่ห์ให้ชาวเกรียนดูเพรียวและผอมยิ่งขึ้นไปอีก

มันจะมาเองโดยธรรมชาติ เพียงแค่คุณเอาแต่เล่นเกมทั้งวัน ไม่ทำหอกเหวอะไร หรือเรียกให้เข้าใจง่ายๆ ก็ สันหลังมันจะยาวขึ้นนั่นเอง ลองสังเกตดูครับ ช่วงลำตัวของเกรียนไทยจะพลิ้วไหวดั่งสายน้ำมากๆ น่าเย้ายวนให้เตะเล่นแทนกระสอบทราย


สุดท้ายนี้ครับ อยากจะฝากไว้

ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ขอให้คุณมีศรัทธาก่อน ถ้าคุณอยากผอมด้วยวิถีเกรียน คุณก็ต้องเชื่อก่อนว่ามันทำได้จริง และคุณจะทำได้

ผมเองก็เคยทำมาแล้ว ผอมจนตาเหลือกเลยทีเดียว อ้าว ก็บอกแล้วว่าเน้นผอมอย่างเดียว สุขภาพไม่ต้องสนใจ เข้าใจป่ะเนี่ย

แต่ถ้าใครอ่านจบแล้วเกิดทางสว่างขึ้นมาว่า ถ้าชั้นต้องผอมอย่างพวกแก ชั้นยอมอ้วนดีกว่า อันนี้ก็ถือว่าเป็นผลลัพธ์ในทางที่ดีเหมือนกัน

 ผมก็ภูมิใจเหมือนกันนะ ^ ^ บังเอิญหน้าด้าน ฮ่าๆ

วันอังคารที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2558

ROซอกหลืบ ตอน เด็กแรคที่เห็นแล้วจี๊ด


(ต้นฉบับปี 2547)



ประเภทของเด็กแรคที่เห็นแล้วจี๊ดด… หงุดหงิดอย่างแรง



เด็ก = เยาวชนของชาติ อายุระหว่าง10-15ปี

เล่น = พฤติกรรมอย่างหนึ่ง กระทำเพื่อความเพลิดเพลิน

แรค = เกมออนไลน์ยอดฮิต ที่เอาความสนุกมาสะกดจิตผู้เล่นให้นั่งอยู่ที่โต๊ะไม่ต่ำกว่า 4 ช.ม



ประเภทที่1 “ลูกอีช่างถาม”

แบบแรกพบหาได้ไม่ยาก   ถ้าร้านเกมที่คุณเล่นประจำเป็นร้านที่มีเด็กเดินกันให้พลุกพล่าน   ยังไงคุณต้องเคยสนทนากะไอ้พวกนี้อย่างแน่นอน

โดยพฤติกรรมของชนกลุ่มนี้จะไม่ค่อยเล่นเกมสักเท่าไหร่ หรืออาจจะเล่นมาแล้ว 10 ชั่วโมงแล้วพึ่งเลิกก็เป็นได้ เพราะส่วนใหญ่มักจะเจอตอนที่มันไม่ได้เล่นเกมสักที และทันทีที่คุณหาเครื่องเกมที่จะนั่งเล่นได้แล้ว ชนกลุ่มนี้จะเข้ามาหาคุณทันทีหลังจากที่เข้าเกมไปเรียบร้อย 

พร้อมกับประโยคคลาสสิคของพวกเขา

“เซิฟไหนครับพี่”

“อยู่เซิฟไหนครับพี่” 

สงสัยทุกครั้งเวลาที่โดนถามแบบนี้ และคิดในใจเสมอว่า  จะรู้ไปหาแฟนคุณแม่รึไง  ไม่ว่าจะตอบจริงหรือบอกมั่วๆไปก็ตาม เมื่อมันได้รู้คำตอบแล้ว พวกมันก็จะเดินจากไป… 

แล้วก็เดินไปถามเครื่องอื่นต่อ  เคยตอบมั่วๆไปว่า

“อ๋อ..!! พี่อยู่เซิฟเวอร์ปาเจราจริยาโหติครับน้อง”

มันก็ยังเฉยๆ แล้วก็เดินจากไป   เอ่อ.. พวกเอ็งไม่เอะใจกันบ้างเลยเหรอ!!  ไอ้เซิฟไหว้ครูเนี่ยมันมีซะที่ไหนกันล่ะเว้ย!!  ตกลงพวกแกเป็นหุ่นยนต์ใช่มั้ย ถูกตั้งโปรแกรมมาให้พูดอยู่ประโยคเดียว ไม่รู้กลับบ้านมีจดเป็นสถิติรึเปล่าว่าวันนี้ถามได้กี่เครื่อง  เฮ้อ… งงกะมันจริงๆ



ประเภทที่2 “อินจนเกินเหตุ”

แบบนี้เห็นไม่ค่อยบ่อย แต่เห็นทีก็จำหน้ามันได้ตลอดชีวิตเลย ออกจะเด่นซะขนาดนั้น  ไม่รู้จะโวยวายหาจระเข้น้ำเค็มอะไรของมัน

“เฮ้ย!!.. เอาหมวกตูมา!! เอามาซิเว้ย หมวกใครให้มันรู้ซะมั่ง ตูตีได้นะเว้ย!! บอกให้เอามาไงวะ!! ไอ้….”

แล้วอีกฝั่งที่เล่นอยู่มันได้ยินกะแกมั้ย..? แต่ไอ้คนที่อยู่ในร้านมันได้ยินกันหมดแล้ว… เค้ารำคาญกันทั้งร้าน

“เฮ้ยๆ!! อย่าแลคซิเว้ย มาแลคอะไรตอนนี้วะ!! อย่านะเว้ย!! กดวิงซิเว้ย วิงดิ!! ไมไม่หนีเล่า!! โธ่เว้ย!! ตายเลย… ไม่เล่นมันแล้ว ฮือ ฮือ…. ไอ้…เอ้ย”

นี่ก็ร้องไห้คาเครื่อง  ไอ้ตัวละครในเกมนั่นมันเป็นญาติแกรึไง เวลามันตายถึงต้องธรณีกรรแสงซะขนาดนั้น

“เฮ้ย!! เก่งจริงอย่ารุมดิวะ เฮ้ย..ตัวๆสิวะ บอกว่าอย่ารุม!! เฮ้ย.. มาอีกละ มาเกิดอะไรตรงนี้ ไปที่อื่นไป๊!!”

ไปบอกมอนสเตอร์ว่าอย่ารุม แล้วมันได้ยินที่แกพูดมั้ยล่ะเว้ย..!!

รำคาญก็รำคาญ หงุดหงิดก็หงุดหงิด จะไปวอลเล่ย์กบาลมันก็ทำไม่ได้ เดี๋ยวก็หาว่ารังแกเด็กอีก เดี๋ยวเด็กไปฟ้องมูลนิธิปวีณาเรื่องจะใหญ่โตซะเปล่าๆ 

ก็อยากจะบอกน้องๆหนูๆนะครับว่า  ใจเย็นๆ ระวังโดนพี่ตบเอานะน้อง ด้วยความหวังดีจาก  Roซอกหลืบ  คอลัมน์ที่คนเขียนเคยมือเปรอะเลือดเพราะตบหัวเด็กที่ขี้โวยวายมาแล้ว




ประเภทที่3 “เก่งเหลือเกิน รอบรู้เหลือเกิน”

ส่วนตัวว่าชนกลุ่มนี้เห็นแล้วหงุดหงิดที่สุด

พบหาได้ไม่ยาก ส่วนใหญ่จะพบเห็นได้ตามร้านเกมทั่วไป  ไปเล่นร้านไหนก็เจอทุกร้าน  ส่วนใหญ่ในเกมจะมีเลเวลค่อนข้างสูง นิสัยทั่วไปจะดูเหมือนคนมีความรู้ ขี้เก๊ก พูดมาก รอบรู้ไปซะทุกอย่าง

โดยจะไปยืนกอดอกทำท่ามีความรู้ด้านหลังเพื่อน บางคนก็นั่งข้างๆ และก็พูดให้คำแนะนำต่างๆนาๆ ทำยังกับว่าไอ้คนที่แกไปแนะนำ มันไม่มีสติปัญญาที่จะเล่นเองยังงั้นแหละ ผมก็เคยโดนมาเหมือนกัน 

“เฮ้ย!! ทำไมพี่ไม่ใส่การ์ดวิสเปอร์ล่ะครับ จะได้หลบดีๆ“

“พี่ๆ ผมว่าอัพDEXไปเลยพี่ เชื่อผม จะได้ตีแม่นๆ”

“พี่ทำไมเล่นสายวิทล่ะ ผมว่าสายเอจิรุ่งกว่านะ”

“เลเวลอย่างพี่ไปตีโซฮีเถอะ ผมรับรองว่าขึ้นดีแน่”

“เปลี่ยนดาบเหอะพี่ จะได้ฟันแรงขึ้นไง”

“เดี๋ยวผมเล่นให้มั้ยพี่..!!”

“ทำไมไม่วาร์ปไปล่ะครับ เดินมันเมื่อย”


ผมเลยเตือนน้องแบบสุภาพว่า


“ไม่ต้องเสือก.. !! ตูมีสมอง เล่นเองได้!! ”



“…เอ่อ……ครับ พี่………………”

จากวันนั้นจนถึง…. ทุกวันนี้ ไอ้เด็กคนนั้นมันก็ยังมีชีวิตอยู่  ชนกลุ่มนี้ตายยาก เนี่ย เดี๋ยวผมออกไปเล่นเกมก็คงจะเจออีก เชื่อมั้ย



ประเภทที่4 “แก๊งค์นักเลงออนไลน์”
กลุ่มนี้จะตรงข้ามกับประเภทที่แล้วอย่างสิ้นเชิง

เพราะพวกนี้มันไม่ค่อยรอบรู้เรื่องแรคซักเท่าไหร่ แต่อาศัยเล่นบ่อย และมักจะเล่นเป็นกลุ่ม ตอนเดินเข้ามาในร้านนึกว่าจะมาหาเรื่องใคร เพราะท่าทางน่าเกรงขามมาก อ๋อ.. ที่แท้ก็มาตีมอนสเตอร์นี่เอง

อุปนิสัยของชนกลุ่มนี้จะเป็นพวกร่าเริง หัวเราะง่าย เครียดง่าย โวยวายถ้ามาเป็นหมู่คณะ ศัพท์ที่ใช้อยู่แถวใต้สะดือลงไป  มักมีสาวๆ แต่งตัวล่อตะเข้มานั่งอยู่ข้างๆ คอยป้อนขนมให้ ทำหน้าเครียดๆ ดูเผินๆนึกว่านางไม้ เวลาจ่ายเงินก็ชอบขอติดไว้ก่อน ชาติหน้าค่อยกลับมาจ่าย

พวกนี้ดูภายนอกแทบไม่รู้เลยว่าเล่นแรค เพราะดูโหดดูเก๋ามาก สงสัยอยู่เหมือนกันว่ามันมาเล่นแรคกันทำไม ไม่กลัวเสียภาพพจน์กันบ้างเหรอ อยากจะเดินเข้าไปถามเหมือนกัน แต่ไม่กล้า กลัวถูกรุมกระทืบ


ประเภทที่5 “ร้านเกมคือบ้านหลังที่ 2”
เมื่อวานอยู่เครื่องไหน ตอนเช้าก็ยังอยู่เครื่องนั้น ใส่ชุดเดิม  เล่นทั้งคืนแน่ๆ บางคนก็หลับคาเครื่องเลย แต่มือยังกุมเม้าส์อยู่ อะไรมันจะใจรักขนาดนั้น หรือว่ารากงอกติดเก้าอี้แล้ว

เกมมันสนุกขนาดนั้นเลยเหรอวะ แกจะทำสถิติเด็กที่เล่นแรคนานที่สุดในโลกรึไง เกมเค้าทำมาให้เล่นคลายเครียดนะเว้ย

เคยคิดอยากจะเข้าไปถามนะว่า พวกแกเล่นแรคทำไมวะ  สนุกไม่น่าใช่ เพราะสีหน้ามันนิ่งมาก หรือมันจะถูกผีเข้าสิง ผีประเภทวิญญานของเด็กเล่นแรคแล้วตายคาเครื่อง วิญญานก็เลยไม่ไปผุดไปเกิดจนกว่าจะเล่นได้เลเวล99  แบบนี้สยองว่ะ เล่นแรคส่งวิญญาน ขี้เกียจคิดต่อละ รู้สึกตัวเองติงต๊องยังไงไม่รู้ 

เดี๋ยวไปหาน้ำมันกะไม้ขีดมาวางเพลิงร้านเกมดีกว่า… มีสาระกว่าเยอะ



ประเภทที่6 “เข้าเส้นเลือด”

พวกนี้จะดูเหมือนเก็บกดอะไรสักอย่าง เจอหน้าเพื่อนทีก็เอาแต่พูดเรื่องแรค พูดอยู่ทั้งวันทั้งคืน ไม่เปลี่ยนเรื่องเลย 

มีกิจกรรมแรคที่ไหนต้องเห็นไอ้นี่ที่นั่น แน่นอนว่าชอบแต่งคอสเพลย์ด้วย ไม่รู้ว่าอยู่บ้านแต่งเล่นเกมด้วยรึเปล่า ของสะสมทุกอย่างต้องเกี่ยวกับแรค

ผมว่าพวกนี้ดูไม่ค่อยเต็มยังไงไม่รู้  เป็นเพราะอยู่กับความคิดตัวเองมากไปมั้ง แต่ก็ยังดีกว่า 5 ประเภทแรกตั้งเยอะ เพราะอย่างน้อยพวกนี้ก็ยังห่วงเรียน แต่อาจจะมีปัญหาในการเข้ากับผู้อื่นนิดหน่อย... อืม  เอาจริงๆ ก็ไม่หน่อยนะ



ทาง ROซอกหลืบ หวังว่า คงไม่มีประเภทไหนตรงกับตัวน้องๆใช่มั้ยครับ ใช่มั้ยครับ ใช่มั้ย