เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน หมี่กึ่งอัพเกรด

(ต้นฉบับปี 2558)

ก่อนจะเขียนตอนนี้ ผมลังเลอยู่นานมาก ว่าจะใช้คำว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป หรือมาม่าดีวะ 

มันเหมือนต้องเลือกระหว่างความถูกต้อง กับความถูกใจ เอาจริงๆ ถ้าจะเลือกความถูกต้อง ก็ต้องเรียกว่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป แม่งก็ยาวชิบหาย ดูไม่ชินปากอีกต่างหาก 

แต่จะให้เรียกมาม่า ก็กลัวสาวกบะหมี่แบรนด์อื่นจะมาเผาผงชูรสสาปแช่ง แถมเราจะดูเป็นสื่อที่ไม่เป็นกลาง ไม่รู้จักบุญคุณอาหารหลักเกมเมอร์ (เพราะผมวันหยุดนี่ชอบถ่ายรูปยำยำลงเฟซ แต่พอมาเขียนถึง เสือกเรียกมาม่า) จะแลดูเป็นนักเขียนอกตัญญู เนรคุณ ทรพี กาก เลว ชั่ว........  เฮ้ย พอ พอแล้ว ไม่เรียกมาม่าก็ได้โว้ย 

สุดท้ายก็เลยต้องหาครึ่งทาง ให้อยู่บนระหว่างความถูกต้องและถูกใจ ก็เลยได้ข้อสรุปตอนนี้ขอเรียกย่อ ๆ ว่า "หมี่กึ่ง" ละกัน 

เรื่องราวของหมี่กึ่งนั้น เคยเขียนไปแล้วรอบนึงครับ จำได้แม่นเลยเปิดคอลัมน์ใหม่มายังไม่ถึงเดือน รีบเอามาเขียนมาก เหมือนบุญคุณมันจุกอก ไม่ได้เขียนบูชาแล้วจะอกแตกตาย ก็เลยจัดซะ 2 หน้ากระดาษ เรียกว่าให้เครดิตกันหมดสิ้นชีวิต  ตั้งแต่เกิดจนถึงบัดนั้น

เพราะผมเป็นพวกเอาเงินไปเล่นเกมจนไส้แห้งตั้งแต่เด็ก การกินหมี่กึ่งก็เลยเหมือนเป็นความผูกพันที่คอยค้ำจุนให้มีชีวิตรอด รอดมานั่งหน้าระรื่นเขียนคอลัมน์ในวันนี้ 

แต่ถามว่าทุกวันนี้ เด็กเล่นเกมในวันนั้นก็โตมาเป็นผู้ใหญ่เล่นเกมในวันนี้ และมีงานทำแล้ว มีเงินเดือนแล้ว มันเลิกกินหมี่กึ่งรึยัง ? 

เอ้า จะเลิกทำไม ทำไมต้องเลิกด้วยล่ะครับ มีใครออกกฏหมายรึไงว่าอายุเกิน 25 กินหมี่กึ่งมีความผิด 

แต่ก็ต้องบอกเลยครับว่า นอกจากจะไม่เลิกแล้ว เมื่อเข้าสู่วัยผุ้ใหญ่ เลเวลการกินหมี่กึ่งของพวกเราก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว 

มันพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ไปตามประสบการณ์โลกที่สั่งสมมา พูดง่าย ๆ คือจะมากินเส้นเปล่า ๆ ตอกไข่ ใส่ปลาป๋อง มันก็ไม่ใช่แล้ว โลกมันแตกเป็นเสี่ยง ๆ แล้วครับ อะไรที่ไม่คิดว่าหมี่กึ่งจะไปถึงจุดนั้นได้ ถึงตอนนี้ มันอัพเกรดไปอีกขั้นนึงแล้ว มันมีประโยคนึงครับ ที่ผมเชื่อมาตลอด 

"ไม่ว่าจะอยู่โลกไหน เวทีไหน หมี่กึ่งคือที่หนึ่งเสมอ" 

เรียกว่าวัดกันจานต่อจาน หมี่กึ่งไม่เคยแพ้ ความเป็นหมี่กึ่งมันมีพลังทำลายล้างที่สูงมากนะ  บอกเลอ 

เคยมั้ยไปกินข้าวตามสั่งกับเพื่อน ไม่ว่าบนโต๊ะจะสั่งเมนูไหนก็ตาม ข้าวกระเพรา ข้าวคะน้าหมูกรอบ ข้าวผัด หมูกระเทียม ถ้ามีคนสั่งผัดมา.... เอ้ย ไม่ใช่ ผัดหมี่กึ่ง (เกือบไป) 

ผัดหมี่กึ่งชนะ!! 

พอมาเสิร์ฟพร้อมกัน ผัดหมี่กึ่งทำไมมันดูน่ากินกว่าเพื่อนวะ ทุกวันนี้ก็ยังหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้ 

หรือไปร้านก๋วยเตี๋ยว บนโต๊ะสั่งไปเถอะ เส้นเล็ก เส้นใหญ่ เส้นหมี่ เส้นเฝอ หมี่เหลือง หมี่เหลืองแบน แต่ถ้ามีเส้นหมี่กึ่งแหลมติ่งมาในนั้นล่ะก็ 

เส้นหมี่กึ่งชนะ!! 

ชนะหมดอ่ะ ไม่ว่าจะโลกไหน ชกเวทีไหนก็ตาม ชกชนะยังไม่พอ หมี่กึ่งยังมีอำนาจให้คนที่ยังคิดไม่ออกว่าจะกินอะไร สั่งกินตามไปด้วยเสมอ เรียกว่าสะกดจิตกันเดี๋ยวนั้นเลย 

และด้วยความที่มันชกชนะทุกเวทีนี่แหละ หมี่กึ่งจึงไปได้ทุกที่ เท่าที่เราจะให้มันไป เราจึงได้เห็นเมนูแปลก ๆ สร้างสรรค์บ้าง ไม่สร้างสรรค์บ้างของหมี่กึ่งออกมาให้ฮือฮาเสมอ 

และตอนนี้ครับ เราภูมิไตที่จะนำเสนอเลย กับเมนูสุดติ่งกระดิ่งแมวจากหมี่กึ่ง รับรองว่ายิ่งกว่าน่าสนใจ ซึ่งมันอาจจะเป็นส่วนนึงที่จะยืนยันว่า นวัตกรรมการกินหมี่ของพวกเรามันไปไกลเกินกว่าที่เราเคยรู้จักแล้ว 

หมี่กึ่งใส่ชีส..... 

ชีสแผ่นน่ะครับ เมนูนี้เป็นที่ยอมรับทั่วประเทศกันแล้วนะว่าสุดแมวกระดิ่งติ่งจริงๆ ลองใส่น้ำขลุกขลิกหรือน้ำตื้น ใส่เครื่องปรุงเข้มข้น จากนั้นเอาชีสแผ่นโปะลงไปหนาๆ (แต่ถ้าจะเอาฮาก็บอกว่าชีสหน้ารามฯ) แล้วก็เริ่มกินตอนชีสเริ่มละลาย อั้ยยะ บอกเลยว่าฟินจนต้องตั้งสเตตัสบอกชาวโลก 

หมี่กึ่งไอศกรีมวานิลลา...... 

ที่มาจำแม่นเลยจากเว็บพันทิป เป็นกระแสฮือฮาอยู่พักนึง คือทั้งฮือ และฮา ว่ามันคิดได้ไงวะ เอาไอศกรีมโป่ะลงไปเลย เหมือนชีสอ่ะ และด้วยความที่มันหวานมัน มันเลยเข้ากันได้อย่างประหลาด แล้วมันจะเหลือเหรอครับ ก็นั่นแหละครับ แม้แต่น้ำหยดสุดท้ายก้นชามก็ไม่เหลือ น่าลองครับ น่าลองมาก 

หมี่กึ่งลาบ..... 

ลงถ้าหมี่กึ่งเราเอาไปยำกันได้นะ มันก็ต้องมาทางนี้ได้ล่ะวะ น้ำตก ส้มตำ ต้มแซ่บ แต่ลาบแนะนำที่สุดเพราะแจ่มมาก นั่น พูดถึงอาหารอีสานไม่ได้ น้ำลายหกตลอด เหมือนโดนของยังไงไม่รู้เนอะพวกเราเนี่ย 

หมี่กึ่งผัดไทยห่อไข่...... 

ต้องนึกภาพตาม ผัดไทยถูกห่อด้วยไข่บางๆ สวยงาม แล้วเราก็ใช้ช้อนส้อมแหวกม่านไข่ออกมา อั้ยยะ ผัดไทยปกติก็แดมเมจสูงอยู่แล้ว นี่เจอเป็นเส้นหมี่กึ่งเข้าไป รับรองเลยว่าแทบจะกินด้วยความตะกละตะกลาม และมูมมามที่สุดเท่าที่ชีวิตจะทำได้ 

หมี่กึ่งแกงเขียวหวาน........ 

ลงถ้าขนมจีนกินด้วยกันได้ แล้วทำไมเส้นมหาชนอย่างหมี่กึ่งจะกินด้วยกันไม่ได้ เมื่อสุดยอดแกงมาเจอกับสุดยอดเส้น ได้หมดครับ ความมัน ความอร่อย ความสุข ความฟิน และ....... ความอ้วน 

และแน่นอนในมุมกลับ เอาหมี่กึ่งไปกินกับน้ำพริก น้ำยา ก็สุดยอดไม่แพ้กัน 

หมี่กึ่งไข่ลวก..... 

มาแบบประหยัดบ้าง (หรือเปล่าวะ) ต้องบอกถึงวิธีทำกันเลยทีเดียว แนะนำว่ากินแบบแห้ง ลวกเส้นเสร็จแล้วคลุกเครื่อปรุงเรียบร้อย ให้เอาไข่ลวกตอกใส่อย่างบ้าคลั่งทันที!! ใส่จนกว่าจะสาแก่ใจ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าเกิน 3 ฟองละกัน เดี๋ยวคอเรสเตอรอลจะสูงปรี๊ดเกิน และจากนั้นลองนึกภาพตาม ไข่ลวกร้อน ๆ อ่ะนะ พอเริ่มคลุกแล้วแบบไข่แดงเยิ้มๆ โห..... ยอมรับเลยว่ะว่าแพ้ทาง ถึงกับกินไปสรรเสิญไปไม่หยุดปาก ขอบอก 

โอเค พอแค่นี้ก่อน ผมว่าเรื่องนี้อาจได้มาเขียนต่ออีกสักวัน มันคุยกันไม่จบหรอกครับเรื่องกินเนี่ย เรื่องกินเรื่องใหญ่เสมอ ยิ่งเป็นเมนูหมี่กึ่งด้วยนะ สารพัดดัดแปลงเป็นร้อยเป็นพัน คุยไปท้องก็ร้องไปสิ 

แต่เอาจริง ๆ ก็ต้องยอมรับนะครับว่า หมี่กึ่งไม่ได้เป็นอาหารที่ดีต่อสุขภาพเท่าไหร่หรอก พลังงานสูง โซเดียมสูง แต่ถึงแม้หมี่กึ่งจะไม่มีประโยชน์ต่อสุขภาพทางอื่นมากมายนัก นอกจากให้พลังงาน แต่สำหรับผมมันมีคุณค่าทางใจ 

โอ ไงล่ะ ทางใจ ถ้ามาโดนกันทางนี้ บอกเลยเลิกกินยากครับ 

ก็คนมันเคยกินในช่วงพีคของชีวิตนี่ครับ ทำไงได้ จะเรียน จะเล่นเกม ก็ไม่เคยทิ้งกัน ทุกวันนี้ต้มกินทีไรก็มีภาพแบคกราวน์ลอย ๆ เป็นเพื่อน ๆ ที่เล่นเกมมาด้วยกัน เป็นเพื่อนที่ทำโปรเจคมาด้วยกันเสมอ 

ถึงตรงนี้บางคนรีบดึงเบรค พี่.... ไม่ได้อบอุ่นขนาดนั้น กินเพราะฐานะยากจนครับ เสือกเอาเงินไปซื้อเกมหมด 

เอาเถอะ ๆ ใครจะกินเพราะอะไรก็ช่าง ถือว่าวันนี้มาแบ่งปัน เล่าสู่กันฟังละกัน สารภาพมาเถอะว่าอ่านไปก็คิดถึงหมี่กึ่งไป ใช่มั้ยล่ะ ใช่มั้ย 

ยัง ยังอีก บอกแล้วเรากับหมี่กึ่งมันขาดกันไม่ได้ ขอปิดคอลัมน์แต่เพียงเท่านี้ละกันเว้ย หิวแล้ว 

สุดท้ายตอนนี้ขอสารภาพตรงๆ เลย พิมพ์ผิดบ่อยมากอ่ะ 

เผลอพิมพ์หมี่กึ่งเป็นมาม่าทุกที