เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน โซเชียลมันเถื่อน

(ต้นฉบับปี 2558)

โรงพยาบาล Online Hospital แผนกจิตเวช

โพสศักดิ์ : สวัสดีครับคุณหมอ เชิญนั่งก่อนครับ ดูเครียดๆ นะครับเนี่ย ดูไม่มีความสุข มีเรื่องเครียดอะไรหรือเปล่า 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เปิดมาก็แย่งกูพูดเลย ใจเย็นครับ 

โพสศักดิ์ : ขอโทษครับหมอ สงสัยเครื่องรวน 

นพ. ไนท์ณรงค์ : โอเค แต่หมอก็รู้แล้วว่าคุณกำลังเครียดนะ ไม่มีความสุข ดูประวัติคุณโพสศักดิ์ อายุ 23 ปี เป็นพนักงานออฟฟิต ชอบเล่นโซเชียลเน็ตเวิร์คเป็นชีวิตจิตใจ ขนาดจามยังเป็นเสียงกด Like

โพสศักดิ์ : แต่ตอนนี้เริ่มไม่ค่อยชอบละครับหมอ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : โอเคครับ ไม่ชอบก็ไม่ต้องเล่น เดี๋ยวหมอสั่งพาราให้ไปเคี้ยวเล่นแก้เครียด 2 แผงนะ กลับบ้านได้แล้วครับ 

โพสศักดิ์ : เฮ้ย เดี๋ยว เดี๋ยวดิ ไอ้หมอ ไอ้เหี้ยหมอ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เอ้า ไม่ชอบก็ไม่ต้องเล่น แล้วคุณจะเล่นหาแหวนฮอปบิทอะไรล่ะครับ นี่แหละทางรักษาที่ดีที่สุด 

โพสศักดิ์ : เออ มันก็จริงเนาะ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : แต่คิดอีกที มันจะตัดจบเร็วไป หน้ากระดาษยังเหลืออีกเยอะ งั้นคุณโพสศักดิ์เล่าปัญหาของคุณมาดีกว่าครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น 

โพสศักดิ์ : โซเชียลมันเถื่อนอ่ะหมอ ผมโพสอะไรไปนะ มีแต่คนเข้ามาเถียงผมอ่ะ มาแต่ละคน หยาบๆ เถื่อนๆ ทั้งนั้น 

นพ. ไนท์ณรงค์ : สมัยนี้มันขัดแย้งกันง่ายน่ะครับ ใครพูดอะไรไม่ถูกใจ ถ้ามีโอกาสจะเถียงได้ เค้าต้องทำอยู่แล้ว คุณต้องปล่อยวางบ้าง 

โพสศักดิ์ : พอผมไม่โพส ไปนั่งอ่านคอมเม้นท์แทน ก็เจอแต่คนทะเลาะกัน 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เห็นมั้ยครับ คุณไม่โดน คนอื่นก็โดน 

โพสศักดิ์ : พอวันไหนไม่เจอคนทะเลาะกัน ผมก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนไม่ชิน ผมก็เลยหาโพสอ่านไปเรื่อยๆ จนเจอคนทะเลาะกัน 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เอ้า !! แล้วมึงจะออกตามหาทำไม ไม่เจอก็ดีแล้ว 

โพสศักดิ์ : นั่นสิครับหมอ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน  เอ  หรือว่าผมจะเริ่มซาดิสม์ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : หมอก็ว่างั้นแหละ 

โพสศักดิ์ : บางวันผมโพสข้อความส่วนตัว ยังมีคนเข้ามาเถียงเลย นี่มันพื้นที่ส่วนบุคคลนะหมอ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เดี๋ยว.... คุณไม่ได้นามสกุลซัคเกอร์เบิร์กนะ คุณไม่ได้เป็นผู้สร้างเฟซบุคนะเฮ่ย 

โพสศักดิ์ : โอเคๆ ไม่ส่วนบุคคลก็ได้ แต่ถ้าไม่เห็นด้วยก็อย่าเข้ามายุ่งสิ มารยาทก็น่าจะรู้จักบ้าง 

นพ. ไนท์ณรงค์ : แล้วคุณโพสพาดพิงใครรึเปล่าล่ะ 

โพสศักดิ์ : เปล๊า ผมบ่นลอยๆ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : อืม ชัดเลย มึงนี่แหละตัวเริ่ม 

โพสศักดิ์ : บางวันผมก็ไม่โพส ไม่เม้นท์ใคร จะดูคลิปขำๆ เพลินๆ ก็มาเจอนี่เลยครับ เค้าบอกว่าเด็ด 

นพ. ไนท์ณรงค์ : คลิปฮาๆ สินะ 

โพสศักดิ์ : คนตีกัน!! จอดรถซัดกันกลางถนนเลย!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เอ้า ก็อย่าไปดูสิ ดูคลิปอื่น 

โพสศักดิ์ : โพสอื่นนี่เลย มนุษย์ป้าด่ากันในรถไฟฟ้า!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ระคายหูก็ปิดไป ดูคลิปอื่น 

โพสศักดิ์ : เจอนี่เลย ค่อยยังชั่วหน่อย เมียหลวงตบเมียน้อย!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เดี๋ยวนะ ค่อยยังชั่วตรงไหน 

โพสศักดิ์ : แจ่ม นมใหญ่ใส่สั้นทั้งคู่ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : โอ้ย คนตบกันมันไม่เจริญหูเจริญตาหรอกครับ  จะดูทำไม 

โพสศักดิ์ : บางวันผมก็ไม่ไหวจริงๆ แล้วนะหมอ ผมก็เลยไปหาเพจพวกคำคมอ่ะ หาอะไรดีๆ อ่านบ้าง 

นพ. ไนท์ณรงค์ : มันก็ควรทำตั้งนานแล้ว

โพสศักดิ์ : ประโยคแรกเจอเลย  "ต่อหน้าทำเป็นดี ลับหลังมึงนี่เลวจริงๆ" 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เป็นประโยคที่ดีมาก 

โพสศักดิ์ : มีอีก "ถ้าเธอแค่เหงา ก็กลับไปหาเขาดีกว่า" 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ยังดีได้อีก 

โพสศักดิ์ : "คนไม่ใช่ ทำอะไรก็ผิดตลอด" 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ใช่ หมอเห็นด้วยนะ ทำดีอะไรให้ไปไม่เคยเห็นค่า แต่ไอ้กับคนที่มันใช่อ่ะ แม่งไม่ต้องทำอะไรเธอก็ยังรักมัน..... 

โพสศักดิ์ : เอ่อ เดี๋ยว หมอ ไอ้หมอ!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : แล้วคนดีที่ไม่ใช่อย่างเราล่ะ!!! คนดีมันไม่มีหัวใจรึไง!! 

โพสศักดิ์ : หมออย่าตามน้ำสิครับ กลับมาก่อน!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : อ้อ เอ่อ ขอโทษ อินเนอร์มันมา

โพสศักดิ์ : บางครั้งผมรู้สึกว่า เพจมันวุ่นวายครับ ก็เลยกลับมาอ่านไทม์ไลน์สเตตัสของเพื่อนดีกว่า 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ใช่ อยู่กับเพื่อนๆ นี่ดีสุดละครับ เป็นกันเอง สบายๆ 

โพสศักดิ์ : โพสการเมืองทั้งวัน!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : อ้าว  แต่ก็คงไม่ทุกคนหรอกมั้ง 

โพสศักดิ์ : ไม่ทุกคนหรอกครับ ยังดีที่เพื่อนผู้หญิงไม่โพสเรื่องการเมือง 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ดีแล้วล่ะครับ เห็นมั้ย ยังไงก็ยังมีเรื่องดีๆ ให้เราอ่านเสมอ 

โพสศักดิ์ : แม่งด่าคน สัตว์ สิ่งของทั้งวัน!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : เอ่อ  แต่ก็คงไม่ทุกคนใช่มั้ยครับ 

โพสศักดิ์ : ก็ยังดีครับ ที่รุ่นน้องผมไม่เป็นแบบนั้น พวกนี้ชอบเล่นเกมครับ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ดีครับ เรื่องเกมเป็นเรื่องสนุกสนาน 

โพสศักดิ์ : มันโพสอวยเกมที่มันเล่นทั้งวัน แถมด่าแฟนเกมอื่นที่ไม่ได้เล่นอีก!!! 

นพ. ไนท์ณรงค์ : อืม ทำไมหมอฟังแล้วเหนื่อยแทน..... 

โพสศักดิ์ : เนี่ยอ่ะหมอ หมอรู้สึกว่าโซเชียลมันเถื่อนไปหน่อยมั้ย อยู่ไปนานๆ มันก็เครียดนะหมอ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : คุณเจอแบบนี้ทุกวัน ?

โพสศักดิ์ : ทุกวันครับ ไม่เว้นวันหยุดราชการ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : งั้นหมอถามอะไรหน่อยครับ สมมุติหมอลุกขึ้นถีบหน้าคุณตอนไม่ทันระวัง คิดว่าเจ็บมั้ยครับ 

โพสศักดิ์ : เจ็บสิครับถามได้ ถามอะไรบ้าๆ ถีบตอนไม่ทันระวังด้วย 

นพ. ไนท์ณรงค์ : แล้วถ้าพรุ่งนี้ผมนัดคุณมาให้ถีบหน้าอีก คุณจะมามั้ยครับ 

โพสศักดิ์ : เอ้า แล้วผมจะมาทำเหี้ยอะไรล่ะครับ เจ็บตัวเปล่าๆ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ก็นั่นแหละครับ ทุกวันคุณก็รู้อยู่แล้วว่าโซเชียลของคุณมีอะไรไม่ดี คุณก็ยังจะเข้าไปหามันอยู่ได้ 

คุณเจอครั้งเดียวมันไม่เครียดหรอก แต่คุณเจอบ่อยๆ ทุกวันๆ มันก็สะสมจนอาการหนักได้ เหมือนยอมให้โดนถีบทุกวัน 

โพสศักดิ์ : เออ มันก็จริงนะ แล้วหมอจะให้ทำไงอ่ะ เลิกเล่นเหรอ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ไม่ถึงขนาดต้องเลิกหรอกครับ คุณต้องเพิ่มสัดส่วนเรื่องดีๆ ในการเล่นโซเชียลบ้าง 

เพจดีๆ กับคนที่โพสดีๆ ยังมีอยู่ครับ แต่คุณยังไม่เจอเท่านั้นเอง ช่องเซิร์ซมีไว้ทำซากตึกอะไรครับ คุณอยากอ่านอะไรดีๆ หาเลยครับ หามาเข้าตัวให้เยอะๆ ให้มากพอที่จะกลบพวกที่ทำให้คุณเครียดบ้าง 

แล้วอะไรที่มันอ่านแล้วเครียดเกิน ไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องเอาออกไปบ้าง จะบล็อคจะซ่อนยังไงก็ได้ แต่สัดส่วนเรื่องดีๆ มันต้องมากกว่า โอเคมั้ย 

โพสศักดิ์ : โอเคเลยหมอ มันน่าจะได้ผลนะ เดี๋ยวลองทำดูครับ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ทุกอย่างที่เข้ามาหาคุณน่ะ คุณเลือกได้นะว่าจะรับหรือไม่รับ ถ้าเลือกในสิ่งที่คุณต้องการรับได้ แค่นี้ชีวิตคุณก็มีความสุขขึ้นแล้ว แค่นี้เอง ง่ายๆ ลองดูนะ รับรองดีขึ้นแน่นอน 

โพสศักดิ์ : ขอบคุณหมอมากครับ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ไม่เป็นไรครับ เอาจริงๆ ความสุขจากการเล่นโซเชียลมันหาง่ายนะ แต่ใครหลาย ๆ คนไปทำให้มันยากเอง  รวมถึงคุณด้วย 

โพสศักดิ์ : งั้นผมลากลับเลยละกันครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ 

นพ. ไนท์ณรงค์ : ครับ ว่าแต่พาราคงไม่ต้องเอาไปเคี้ยวเล่นแล้วสินะ รู้สึกจะหายแล้ว  ยังไงก็ขอให้มีความสุขเพิ่มขึ้นนะครับ....