วันจันทร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ROซอกหลืบ ตอน ชื่อร้านแนวโหล



(ต้นฉบับปี 2547)

ในตลาดมอร็อค สถานที่ขายของท่ามกลางกระแสความกระตุก และความน่ารำคาญของผู้คนที่พลุกพล่าน ไหนจะสัตว์เลี้ยงเจื้อยแจ้วอีกเล่า ที่พูดแต่ละคำแล้วอยากจะโดดถีบ


ไหนจะไอ้พวกมือบอนที่ชอบหักไม้กลางตลาด เพื่อเพิ่มความแลคให้มากขึ้น เป็นมอนสเตอร์กระจอกก็แล้วไป แต่ถ้าเป็นมอนสเตอร์ที่เก่งใกล้ๆกับระดับบอส เราก็อาจจะได้เห็นพื้นที่ว่างขนาดใหญ่กลางตลาดก็เป็นได้ 


แต่ไอ้ที่พูดไปก็ไม่ได้รำคาญเท่าไหร่หรอกครับ อย่างน้อยก็ถือว่าเป็นสีสันของตลาด แต่บางวันไอ้สีสันที่ว่านี่ก็ออกจะเยอะไปนิดนึง เห็นแล้วรู้สึกปวดเศียรเวียนเกล้า กินข้าวไม่อร่อย


สีสันอีกอย่างของตลาดมอร็อค ที่จะเรียกว่าขาดไม่ได้เลยก็คือ เหล่าพ่อค้ามากหน้าหลายตาที่หอบเอาสินค้านานาชนิดมาขาย มีทั้งถูกทั้งแพง และสไตล์การขายที่แปลกแหวกแนวไม่เหมือนใคร  
อันนี้สังเกตได้จากชื่อร้านเป็นหลัก ประมาณว่าเห็นชื่อร้านก็พอจะเดาสันดานของเจ้าของร้านได้ลางๆแล้ว ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่


พูดแค่นี้อาจจะนึกกันไม่ค่อยออก ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวผมจะขออธิบายอย่างเป็นทางการซะเลย เกี่ยวกับชื่อร้านที่เราสามารถเห็นได้ตามท้องตลาด(มอร็อค)ทั่วไป มันมีแบบไหนกันบ้าง



รับของร้อน

แบบแรกนี่ต้องบอกว่า 2in1 ทั้งขายของไปในตัว และรับซื้อของถูกเอาไปขายต่อได้อีกต่างหาก ผมก็เคยใช้บริการของพวกพ่อค้าที่ตั้งร้านแนวนี้มาเหมือนกัน


เห็นบอกว่ารับของร้อน ก็เลยเอาทูแฮนสวอท(1เวรี่)ธาตุไฟมาขายให้ ไม่รู้ร้อนพอมั้ย  ให้ทาย…ว่า  ไอ้พ่อค้าขี้หนาวคนนี้มันให้ราคาเท่าไหร่ 


1ล้าน อืม… มากไป

600k   อืม... ก็ยังมากไป

100k อืม…ถ…ถะ…ถ.ถถ..ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ


โห…พี่ท่าน ให้แค่เนี๊ย พี่รู้มั้ยผมซื้อมาเท่าไหร่ ล้านห้าเฟ้ย ล้านห้า อย่าให้รู้นะว่าบ้านอยู่ไหน จะไปลอบวางเพลิงซะให้เข็ด





นูเงิน/นูไฟ/เรด/วิง/อื่นๆ

การตั้งชื่อร้านแบบนี้จะทำให้ลูกค้าอ่านได้ง่าย รู้ว่าในร้านขายอะไรบ้างโดยไม่ต้องคลิกเข้าไปในร้าน


คนที่ตั้งชื่อร้านแบบนี้ขอชมเลย คุณเป็นคนที่เข้าใจความต้องการของลูกค้า รู้จักวางแผน ละเอียด รอบคอบ ขอให้ท่านประสบความสำเร็จในการค้าขาย ทางบริษัทขอมอบประกาศนียบัตรนี้ให้แก่ท่าน เพื่อให้ท่านรักษาคุณงามความดีดั่งเกลือรักษาความเค็ม….เฮ้ย!! ขนาดนั้นเลย



ไวท์คลิปโอริริงปอมสี่รูเบลดลมน้ำไฟมุดม็อกกิ้ง

แบบนี้ออกแนวรีบร้อน ไม่รู้มีธุระที่ไหน ไม่รู้ว่ากดเว้นวรรคแล้วบ้านจะไฟไหม้รึไง   อืม…อันนี้ผมก็ไม่รู้  ขี้เกียจไปคิดต่ออ่ะ แค่เห็นชื่อร้านก็ปวดหมองตึ๊บๆแล้วเว้ย  



ลดแล้ว ถูกมาก

ตอแหล!!  จริงๆ เห็นมาเยอะแล้ว เห็นบอกถูกๆ พอคลิกเข้าไปในร้าน แทบจะบ้า โห…นี่เหรอถูกของแก ตรงไหนว๊ะ!! ขอดร๊อปคิกทีได้มั้ยเนี่ย


จริงๆเราจะโกรธเค้าก็ไม่ถูก เค้าอุตส่าห์ใจดีลดให้แล้ว เราต้องขอบคุณเค้าต่างหากถึงจะถูกต้อง แต่แค่ขอบคุณอย่างเดียวนะ ไม่ต้องไปซื้อของมัน



ไม่อยู่….ไปเรียน

อยากติดต่อกระทรวงศึกษาให้มามอบโล่เยาวชนดีเด่นให้กับไอ้พวกที่ตั้งชื่อร้านแบบนี้เหลือเกิน


คิดดูสิครับ..ถึงจะติดเกมแค่ไหนก็ยังแบ่งเวลาไปเรียน เวลาเล่นเราเล่น เวลาเรียนเราเรียน น่ายกย่องจริงๆ ใครมีลูกมีหลานแบบนี้ชื่นใจตาย น้องๆที่อ่านอยู่ก็อย่าลืมเอาเยี่ยงอย่างนะครับ โตขึ้นจะได้เป็นอนาคตที่ดีของชาติ


ว่าแต่….มันไปเรียนจริงรึเปล่าวะ



กินข้าว , นอน

อันนี้ผมก็ไม่ทราบว่าจะมาบอกกันทำไม มีใครเค้าอยากรู้บ้างเนี่ยว่าแกกำลังทำอะไรอยู่ สู้บอกว่าร้านแกขายอะไรบ้างไม่ดีกว่าเหรอ 


โห..ไม่อยากคิดเลยอ่ะ ว่าในอนาคตจะเป็นยังไง  อาจจะมีตั้งชื่อร้านว่า  “คุยโทรศัพท์กับแม่”   “กำลังวิดพื้น20ครั้ง”  “ขี้อยู่ ออกมาครึ่งก้อนแล้ว”  “ไฟไหม้บ้าน ดับไฟอยู่”


ว้อยย… ฉันจำเป็นต้องรู้มั้ยเนี่ย



(ไม่ตั้งชื่อ)

อาจจะลืม หรือจงใจไม่ตั้งชื่อผมก็ไม่รู้ เอ…หรือว่าภาษาไทยไม่แข็งแรง หรือจะต้องการให้คนอื่นเค้าคิดกันเอาเองว่าขายอะไร หรือว่าชอบความว่างเปล่า อืม….ช่างมันเถอะ จะคิดมากทำไมเนี่ย

เอ…หรือว่า มันจะ…


ด่วน!! 10นาที จะปิดร้าน

แบบนี้ท่าทางจะโรคจิต ชอบกดดันคนอื่น แต่ไม่รู้เป็นอะไร เวลาเห็นใครตั้งชื่อร้านแบบนี้  มันอดที่จะเข้าไปดูไม่ได้จริงๆ 


พอเข้าไปดู ปรากฎว่ามันขายเรด อืม….ไอ้เราก็นึกว่าเป็นของหายากอะไร แล้วไอ้พวกที่ตั้งชื่อร้านแบบนี้นะ ผมว่าเหมือนกันทุกคน บอกว่า 10 นาทีจะปิดร้าน


ผมน่ะ เคยเปิดร้านข้างๆมันเลย ผ่านไป 2 ชั่วโมง มันก็ยังไม่ปิดร้าน



ลดได้ ..ซิบมา

เห็นครั้งแรกต้องบอกว่า ตื้นตันมากๆ โถ…พ่อคุณ ถ้าเงินเราไม่พอก็ยังจะอุตส่าห์จะลดให้อีก  
แต่พอเข้าไปดูในร้าน

เฮ้ย!!...แพงชิบห..ย การ์ดวิสเปอร์ราคา 4m รีบซิบไปเลยครับ

“นายๆ วิสเปอร์ลดหน่อยดิ” สักพักมันก็ตอบมา 

“อืม...งั้น 3.99m” 

ขอบคุณมากครับ…ไอ้บ้าา มันก็ยังแพงอยู่ดีน่ะแหละ

“ตกลงเอามั้ยครับ”

“ไม่เอาว้อยยย….” 



โล๊ะ…ของเก่า

อันนี้ออกแนวปลง สิ้นหวังกับชีวิต ประชดประชัด ชะเอิงเงิงเงย ประมาณนั้น…. แต่เห็นแล้วสงสารอ่ะ ก็เลยว่าจะเข้าไปช่วยซื้อซะหน่อย พอเห็นราคาเท่านั้นแหละ 


โอวว…มายก๊อด…..นี่หรือราคาโล๊ะ จากนั้นความสงสารก็เปลี่ยนเป็นความหมั่นไส้ในบัดดล



ขาดทุนแล้ว..ซื้อหน่อยเหอะ

อีกแล้วครับท่าน… ตั้งชื่อร้านล่อซะขนาดนี้ จะไม่เข้าไปดูได้อย่างไร ก็อยากจะรู้อ่ะ..ว่ามันขาดทุนจริงเหรอวะ

พอได้เห็นราคา… หึๆๆ ขาดทุนเหรอ ตลกสิ้นดี อย่ามาพูดให้ขำดีกว่าน่า..อาหลง



ร้านนี้ถูกกว่าร้านข้างๆ

อืม..ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็เห็นบ่อย แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นแล้ว คาดว่าคงโดนไอ้ร้านข้างๆส่งมือปืนมาฆ่าทิ้งไปแล้วก็เป็นได้


หรือว่าถ้าอยู่ร้านเดียวกัน ก็คงลุกขึ้นไปฟาดปากกันให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย โทษฐานกวนส้นอวัยวะที่ใช้เดิน เค้าขายของๆเค้าดีๆ ดันไปตั้งชื่อร้านก่อศัตรูซะยังงั้น สมน้ำหน้า…



ถูกที่สุดในมอ

เป็นไงล่ะแก เจอตั้งชื่อร้านแบบนี้เข้าไป สยบทุกร้านเลยครับ ขอบอก ไอ้ที่บอกว่าถูกๆนี่เก็บร้านหนีแทบจะไม่ทัน


คิดดูสิครับ อะไรมันจะอลังการขนาดนั้น เพาเวอร์แรงสูงมาก ใครเห็นแล้วไม่เข้าไปดูเนี่ย ถือว่าใจแข็งมาก ใครๆก็อยากได้ของถูกกันทั้งนั้นแหละครับ


แต่พอเข้าไปดูของในร้านแล้ว ออกมาพูดเป็นเสียงเดียวกันหมดครับว่า....หึหึ ถูกที่สุดในมอเรอะ…อยากจะหัวเราะเป็นภาษาอิสราเอล





เฮ้อ…นี่แหละครับมารยาพ่อค้า ชื่อร้านไม่ได้ช่วยให้ของถูกขึ้นเลย ไม่ว่าจะตั้งชื่อร้านยังไงก็ช่างเถอะครับ ว่าแต่…ไอ้การหาของถูกจริงๆในตลาดมอร็อคเนี่ย

งมเข็มในมหาสมุทรยังจะดูง่ายกว่าอีก ว่ามั้ย…..

1 ความคิดเห็น:

  1. เล่มนี้บ้านผมมีนะ ฮาจริงจริง ตรงถุกสุดในมอ ล่ะ 5555
    ชอบ สัส สัส

    ตอบลบ