เกรียนกรึ่มกรึ่ม ตอน ปลุกใจเกรียนกรึ่ม

(ต้นฉบับปี 2556)

            

บางเรื่อง ให้นึกย้อนไปสมัยก่อน  มันก็อดคิดไม่ได้นะว่า  เราต่อสู้.... และผ่านความยากลำบากกันมาได้อย่างไร

กับการนั่งเซฟรูปโป๊ลงในแผ่น Floppy Disk!!!! 

แผ่นละเม็กกว่า  คุณพระ!!!  เราเคยอยู่กันไปได้ยังไง  มันจะไปพอยาไส้ที่ไหน  คนยุคแฟลชไดร์ฟไม่มีทางเข้าใจหรอก  ว่ากว่าจะหาวัตถุดิบลงแผ่นได้  ลำบากเลือดตาแทบกระเด็น 

ยุคแผ่นเอ มันต้องเลือกเลยว่า จะเอาเล็กๆ หลายรูป หรือชัดๆ แจ่มๆ รูปเดียวไปเลย จะเอาปริมาณหรือคุณภาพ  ผมยังจำตัวเองในอดีตได้ดี  เข้าร้านเน็ตที  มองหาแต่เครื่องที่จอติดผนัง  เพื่อกระทำการเข้ามุมอย่างลึกลับและเป็นส่วนตัว


เขามาพร้อมกับแผ่นเอคู่ใจ 2-3 แผ่น (อืม... แค่นี้ก็พออิ่มละ) เครื่องอื่นว่างไม่เล่น ไอ้เครื่องติดผนังถ้ามีคนเล่นอยู่.... กูรอได้ เฉพาะเครื่องนี้เท่านั้น  ชม. ละ 100 ก็ยอมจ่าย


เป็นเครื่องที่พอไปเช็คประวัติเข้าเว็บเมื่อไหร่  เต็มไปด้วยเว็บโป๊ 

ต้องบอกว่าเมื่อก่อนรูปโป๊เราต้องเป็นฝ่ายเข้าหามันนะครับ ไม่ได้เห็นเรี่ยราดเหมือนทุกวันนี้  ทุกวันนี้ต้องบอกว่านี่คือยุคทองของหนองโพจริงๆ  เรี่ยราดกันไปถึงไหน


เมื่อก่อนกว่าจะได้เซฟกลับบ้านไปแต่ละภาพ ลุ้นแล้วลุ้นอีก เป็นมั้ยครับ  เวลาเซฟอะไรสักอย่างลงแผ่น  มันจะดังกุกๆ กึกๆ แก่กๆ เหมือนมีอะไรเข้าสิง  ในใจนึกตลอดเวลา.... อย่าพังเชียวนะ ไม่งั้นค่าชั่วโมงที่เล่นมาจะสูญเปล่าทันที ต้องได้นะโว้ย  ต้องได้

เทียบกับเดี๋ยวนี้อะไรๆ มันก็สะดวกสบายไปหมดครับ โดยเฉพาะเรื่องการจัดเก็บสื่อปลุกใจ เอาแค่ที่อยู่ในมือเราทุกวัน ความจุในมือถือ ต่ำๆ ก็ 8 GB แล้ว เยอะกว่าไอ้แผ่นเอไม่รู้กี่ร้อยเท่า .


แค่เล่น Facebook ทุกวันก็เห็นไม่รู้กี่ภาพ เห็นจนเบื่อจะเซฟ โน่นก็ดี นี่ก็แจ่ม  จากที่ตื่นเต้นก็เริ่มจะเฉยๆ

ถึงตรงนี้ หลายคนคงคิดว่า  เฮ้ย  ไนท์หนุ่มเอาเรื่องนี้มาพูด มันจะดีเหรอ ผู้ใหญ่จะมองว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ดีนะ  ผิดศีลธรรมป่าว


โอ้โห..... จงอย่าได้แคร์ค่ะคุณน้องขา เอาแค่เรื่องเล่นเกมคอมพิวเตอร์ ผู้ใหญ่บ้านเรายังมองว่าคนเล่นเกมผิดยังกะไปฆ่าใครตาย เพราะงั้นจงอย่าได้สนใจ  แค่รูปโป๊เท่านั้นเอง ไม่ได้ไปฆ่าใครตายซะหน่อย  (โอ.... คลาสสิกนัก ประโยคนี้) 

ถ้าถามผมว่า แล้วไอ้รูปโป๊เนี่ยมันจำเป็นกับชีวิตเกรียนมั้ย


ผมว่าจำเป็นครับ!!!  ตอบอย่างไม่กลัวใครด่าเลย นี่คือกำลังใจที่ทำให้ชายโสดหลายๆ คนยังมีชีวิตอย่างมีความสุขได้


เอาง่ายๆ แค่คิดว่า วันๆ นึง เราตื่นเช้า ไปทำงาน เที่ยงกินข้าว เย็นเตะบอล กลับบ้านเล่นเกม นอน ไม่มีนมผ่านตาเลยแม้แต่คู่เดียว หรือผู้หญิงทุกคนที่เราต้องเจอแต่งตัวโคตรมิดชิด ใส่เสื้อคลุมแขนยาว 2-3 ชั้น ใส่หมวก แว่นดำ ปิดปาก สื่อทุกอย่างที่เห็นมีแต่ผู้ชาย


คุณจะอยู่ได้มั้ย......


ถ้าสายเหมืองคงไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้าเป็นชายวัยกลัดมันมันต้องหงุดหงิดแน่นอน มันเหมือนชีวิตที่ใช้ไปวันๆ ไม่มีรางวัลอะไรเลย 

ถ้าเราอยู่ในสังคมที่ปิดกั้นสิ่งเหล่านี้ โดยธรรมชาติคนเราก็จะออกไปตามหามัน เหมือนสมัยเด็กผมจะหงอยมาก ในยุคที่อินเตอร์เน็ตยังไม่เข้ามา


ผมอยู่ในสังคมที่ดีมากครับ ออกไปทางดีเกินไปด้วยซ้ำ แค่มีเกมเล่น ได้เตะบอลไปวันๆ มันยังไม่พอจริงๆ เราต้องการอะไรสักอย่างที่ทำให้ตื่นเต้น เลือดลมสูบฉีด ฮืดห้าด ฮืดห้าด เสียงชั่วร้ายมันบอกกับตัวเองทุกวัน......


เราต้องการรูปโป๊..... การ์ตูนโป๊..........หนังโป๊........ เราต้องการรูปโป๊..... การ์ตูนโป๊..........หนังโป๊........ ซ้ำซ้อนอยู่อย่างนั้น


ซึ่งขัดกับหน้าตาเด็กเรียนพิเศษของผมอย่างยิ่ง  ทุ้ย...!

มาถึงตอนนี้ทุกอย่างหาได้ในเน็ต มันได้มาง่ายไป มันไม่ได้ผ่านความยากลำบาก เมื่อก่อนผมจะมันส์มากครับ กับการฟอร์มทีมผองเพื่อนออกไปตามหามัน


อารมณ์เหมือนทำเควสอะไรสักอย่าง ตกลงกันเลยว่าใครจะซื้ออะไร แชร์เงินกันเท่าไหร่ เสมือนเป็นการฝึกทำงานเป็นทีมนอกสถานที่


และพอแต่ละคนได้ของมาตามที่ต้องการแล้ว มันจะเกิดอาการรักบ้านขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล  ร้อยวันพันปีไม่เคยรีบกลับบ้านเร็ว


ถึงบ้าน 5 โมงเย็น  ขอเป็นส่วนตัวอยู่ในห้องเงียบๆ ทันที บอกแม่ว่าจะท่องหนังสือเรียน ผ่านไปครึ่งชม เดินเหงื่อแตกลงมาหาข้าวกิน

แหม่ พูดได้คำเดียวว่า คลาสสิคสัส!!!! 

โอเค ย้อนอดีตตามประสาคนแก่ไปแล้ว กลับมาที่ความลำบากยุคนี้บ้าง  มันคืออะไร!!!

เกรียนไทยตอนนี้มีปัญหากลุ้มใจอยู่ 2 เรื่องครับ เอาที่เป็นปัญหาระดับชาติเลย 

ปัญหาแรก  ความไม่รู้จักพอ!!! ด้วยความที่มันหาโหลดง่าย มันก็เลยจะเยอะไปไหน!!  ดูเผินๆ นึกว่าสะสม  ก็อย่างว่าน่ะครับ อะไรที่ได้มาง่ายๆ เราก็จะไม่ค่อยเห็นค่าของมัน วันนี้ได้มาชุดนึง พรุ่งนี้ก็หาโหลดมาอีก พรุ่งนี้ก็หามาอีก แล้วมันก็เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ


รอวันที่จะมีใครสักคนมาเห็นของสะสมของแกที่มันจะล้นฮาร์ดดิสก์ แล้วก็ประณามแกว่า ไอ้บ้ากาม!! 

แล้ว จะไปเถียงเค้ายังไง..... เรื่องจริงทั้งนั้น 

ปัญหาที่สอง ทำไมไฟล์ในเครื่องของเพื่อนถึงน่าดูกว่าของเรา!!!


เออ.... เคยสงสัยมั้ย เอาจริงๆ ของเรามันเยอะกว่านะ แต่พอไปเล่นเกมบ้านเพื่อน แล้วไปเห็นโฟลเดอร์ลับ XXX ของมัน ทำไมมันเกิดความรู้สึกอยากครอบครอง!! อารมณ์มันเหมือนอยากแย่งแฟนเพื่อน  ทฤษฏีของเพื่อนมักดูดีกว่าของเรายังใช้ได้เสมอ 

เชื่อเหอะว่าส่วนใหญ่ไม่กล้าขอตรงๆ ทั้งที่ถ้าขอตรงๆ ถ้าเป็นเพื่อนกันก็น่าจะให้นะ ฮ่าๆ หรือมีฟอร์มหน่อยก็ขอสักเรื่องได้มั้ย ทั้งที่จริงๆ อยากได้หมด..... เอาไปหมดไม่ได้ไง


เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่งเอาไปเม้าท์ให้หญิงฟัง โห.... ไอ้ไนท์มันรวบไปหมด 100 GB เลยเมื่อวาน โคตรบ้ากามอ่ะ แล้วเราก็ต้องไม่ยอมอยู่แล้วไง  สวนแม่งเลย  ไอ้คนที่มี 100 GB นี่แม่งคงไม่บ้ากามเลยมั้ง สรุปเลยพาตกต่ำกันทั้งคู่   ไอ้ชิบหาย

ซึ่งทางออกที่ดีที่สุดก็คือ มาบ้านมันบ่อยๆ ค่อยๆ โหลดไปทีละนิดละน้อย แต่มันน่าสงสัยจริงๆ ว่าทำไมของมันถึงดีกว่าเราวะ หรือว่ามันรสนิยมดีกว่า... ช่างมันเถอะ 

ผมว่าเรื่องแบบนี้ใครจะว่ายังไงก็ช่างนะ คนมือถือสาก ปากถือศีลมันเยอะ แต่ผมว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติโคตรๆ ตราบใดที่เราไม่ได้เสพยาเสพติด หรือไปฆ่าใครตาย (โอ.... คลาสสิคอีกแระ) 

เผื่อเกรียนวันนี้ ไปมีครอบครัวในวันหน้า จะย้อนกลับมานึกถึง ความตื่นเต้นเล็กๆ น้อยๆ ที่พวกเราต้องฝ่าฟัน ความพยายามที่จะหาความสุขให้ตัวเอง  โปรดสังเกตว่า ผมพยายามจะเขียนให้จบอย่างซาบซึ้งที่สุด มันจะทำได้มั้ยวะเนี่ย..... 

รู้สึกจะทำไม่ได้ เอาเป็นว่า ถ้าใครหมกมุ่นเรื่องนี้มากๆ ก็อย่าไปเสพยา หรือไปฆ่าใครตายนะ มันไม่ดี


จบ!!!

เดี๋ยวนะ ตกลงมันคลาสสิกหรือมักง่ายกันแน่วะเนี่ย